Δίδακτρα στα Πανεπιστήμια;
Της Ξένιας Ζαρκαδούλα*
Προάγγελος η πρόταση καταβολής παραβόλου στο ΑΠΘ για την μετατροπή της δημόσιας εκπαίδευσης σε ιδιωτική;
Με ποιον τρόπο θα μπορούσε να επηρεάσει η καταβολή παραβόλου εγγραφής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το εκπαιδευτικό σύστημα; Αυτό που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα είναι ότι ακούγεται όλο και περισσότερο η εξής πρόταση: να υποχρεώνονται οι φοιτητές να προσκομίζουν παράβολο για την εγγραφή τους στα πανεπιστήμια. Με αυτή την πρόταση “φλερτάρει” το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) λόγω των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζει.
Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές επιφυλάξεις στον κόσμο για το κατά πόσον κάτι τέτοιο θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια υποχρέωση των φοιτητών να πληρώνουν διάφορες παροχές που είναι συνταγματικά κατοχυρωμένες ως δωρεάν γενικότερα ή ακόμα και δίδακτρα στα Πανεπιστήμια! Αυτό θα έχει σαν συνέπεια την μετατροπή της δημόσιας εκπαίδευσης σε ιδιωτική! Από εκεί και πέρα τα ερωτήματα που ανακύπτουν ως απόρροια αυτού του γεγονότος είναι τα εξής: α) αν θα υπάρξουν κριτήρια και β) κατά πόσον ηθικό και πρακτικό είναι στις μέρες να πραγματοποιηθεί μία τέτοια απόφαση.
Πιο συγκεκριμένα αυτή η πρόταση κατατέθηκε με αφορμή τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες οι οποίες υπάρχουν στο ΑΠΘ. Η πρόταση είναι λοιπόν οι μισοί φοιτητές που σπουδάζουν στο ΑΠΘ να υποχρεωθούν να δίδουν το παράβολο εγγραφής που θα εκτιμάται στα 500-1.000 ευρώ περίπου ετησίως! Η άλλη λύση είναι η παροχή χρημάτων από τον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας και την Εταιρεία Αξιοποίησης Διαχείρισης Περιουσίας (ΕΑΔΠ) του ΑΠΘ. Αυτή την πρόταση υποστήριξε ο καθηγητής Αστροφυσικής του ΑΠΘ και πρόεδρος της Ελληνικής Αστρονομικής Εταιρείας (ΕΛ.ΑΣ.ΕΤ.), Λουκάς Βλάχος ο οποίος έκρινε πως είναι μία λύση βραχυπρόθεσμη.
Σύμφωνα λοιπόν με την συνέντευξη που παραχώρησε ο κ. Βλάχος στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και στο “Πρακτορείο 104,9 fm”, “χωρίς προκαταλήψεις και με σεβασμό στα πραγματικά εισοδήματα κάθε οικογένειας, οι 20.000 από τους 40.000, που σπουδάζουν στο ΑΠΘ σήμερα, θα πρέπει να κληθούν να πληρώσουν ένα μέρος του κόστους λειτουργίας του Πανεπιστημίου”. Συνεχίζοντας την συνέντευξή του σημειώνει ότι: “Το κράτος μπορεί μόνο εν μέρει να στηρίξει τα οικονομικά των Πανεπιστημίων σήμερα” και “το δίλημμά μας σαν κοινωνία θα είναι εξωτερικές πηγές και εισφορές από τους χρήστες των αγαθών της εκπαίδευσης ή διάλυση και αγορά αυτών των υπηρεσιών στο εξωτερικό για όσους μπορούν να πληρώσουν το κόστος, που σίγουρα δεν θα είναι μόνο 500-1.000 ευρώ τον χρόνο;”.
Κλείνοντας, όλοι καταλαβαίνουμε τις οικονομικές συνέπειες μιας τέτοιας πρότασης, αν εφαρμοστεί. Ας ελπίσουμε λοιπόν αυτή η κίνηση να μην έχει δυσάρεστες συνέπειες για τους πολίτες και να μην αποτελέσει μία επισφαλή εκπαιδευτική πολιτική για το ΑΠΘ αλλά και για τα πανεπιστήμια γενικότερα!
* Η Ξένια Ζαρκαδούλα παρακολουθεί το σεμινάριο Δημοσιογραφίας του Citycampus.
