Parasite
‘Parasite’, ή αλλιώς «Τα Παράσιτα», είναι η ταινία που καθήλωσε το κινηματογραφικό κοινό την περασμένη χρονιά. Ο σκηνοθέτης Bong Joon Ho προσάρμοσε σε ένα αρμονικό σύνολο τρία διαφορετικά είδη κινηματογράφου: τη μαύρη κωμωδία, το ψυχολογικό θρίλερ με κυρίαρχο μέσο το δράμα. Μέσω αυτού εκφράζει, με αλληγορίες και εξαιρετικούς συμβολισμούς, τους δύο άκρως αντίθετους κόσμους για τους οποίους γίνεται λόγος.
Πλοκή
Ως εκπρόσωποι του κοινωνικά και οικονομικά κατώτερου κόσμου είναι η οικογένεια Kim. Ο πατέρας Ki-taek (Song Kang-ho), η μητέρα Chung-sook (Chang Hyae-jin) και τα δύο ενήλικα παιδιά τους. Ζουν όλοι μαζί σε ένα υπόγειο σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, εκμεταλλευόμενοι κάθε πλεονέκτημα που θα έπεφτε τυχόν στα χέρια τους. Από την «κλεμμένη» σύνδεση ίντερνετ μέχρι και στο να «εισβάλλουν» στο σπίτι μιας πολύ πλούσιας οικογένειας και να επωφεληθούν τα μέγιστα. Και, επειδή η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς, ο γιος της οικογένειας (Woo-sik Choi) βρίσκει την ευκαιρία και προσποιείται ότι είναι εκπαιδευτικός και ότι μπορεί να ενισχύσει τις σχολικές επιδόσεις της πλούσιας κόρης. Κάπως έτσι, και με διαρκή ψέματα, η οικογένεια Kim έχει πια μπει στο σπίτι σαν προσωπικό, προσποιούμενοι όλοι κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι στην πραγματικότητα. Τα αφεντικά τους φυσικά δεν έχουν την παραμικρή υποψία στην αρχή για τη δημιουργία μίας τέτοιας συνομωσίας πίσω από την πλάτη τους, δείχνοντάς τους την αμέριστη εμπιστοσύνη τους.
Βέβαια, όσο εύκολη ήταν η είσοδός τους στο σπίτι, η μοίρα τούς έφερε αντιμέτωπους με ένα γεγονός που δεν είχαν έως τότε υποψιαστεί ότι θα συναντούσαν στο δρόμο τους. Φαίνεται ότι το ήδη υπάρχον προσωπικό της έπαυλης κρατούσε σθεναρά ένα μυστικό χρόνων που έμελλε να τους αλλάξει τα σχέδια. Ξαφνικά, απανωτά χτυπήματα και αναποδιές ξεδιπλώνουν το νήμα μιας «βαθύτερης ιστορίας».
Νοήματα
Το Parasite αποτελεί μάρτυρα ανθρώπων και συμπεριφορών που προέρχονται από διαφορετικές γωνιές του κοινωνικοοικονομικού φάσματος. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πόσο αλλάζει η ανθρώπινη συμπεριφορά ανάλογα με τα βιώματα που έχει ο καθένας, τον τρόπο ανατροφής και τις καταστάσεις με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος. Φυσικά, η τύχη ανάλογα με το μέρος που αποφασίζει να γείρει, ανατρέπει ήδη υπάρχουσες και θεμελιωμένες αποφάσεις. Διότι, όπως λέει ένας από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, «το καλύτερο πλάνο είναι να μην υπάρχει πλάνο». Έτσι, μειώνονται οι απαιτήσεις και υπάρχει λιγότερη απογοήτευση.
Πρόκειται για ένα ευφυέστατο σενάριο με ανατρεπτική πλοκή. Σηματοδοτεί τις ταξικές διαφορές σε ένα κόσμο που επικρατεί το χάος και η αδικία. Τα Παράσιτα έχουν γράψει ιστορία στο κινηματογραφικό γίγνεσθαι. Είναι η πρώτη κορεάτικη ταινία που κέρδισε Χρυσό Φοίνικα, όπως επίσης και η πρώτη μη αγγλόφωνη ταινία που πήρε Βραβείο Όσκαρ στην κατηγορία Καλύτερη Ταινία. Μαζί με αυτά, και άλλες αναρίθμητες υποψηφιότητες με πολλά εξέχοντα βραβεία στο ιστορικό αυτής της ταινίας φαινόμενο. Μην ξεχνάτε ότι κάθε δευτερόλεπτο είναι πολύτιμο και ανατρεπτικό!