Επομένως ευνοεί (η τηλεκπαίδευση) μάλλον μέχρι κάποιο βαθμό την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση χωρίς όμως να είμαι βέβαιος – μάλλον όχι – αν μπορεί να υποκασταστήσει πλήρως το e- Πανεπιστήμιο τις αρετές της συνύπαρξης στον ίδιο χώρο (επαφές φοιτητών με καθηγητές, αίσθημα κοινότητας κ.λπ.).

Ο κ. Χάρης Παμπούκης είναι Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάσκε Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο και Δίκαιο Διεθνών Συναλλαγών. Έχει διατελέσει Υπουργός Επικρατείας και Αναπληρωτής Υπουργός Ανάπτυξης.

Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε με τον CEO του citycampus.gr Κωνσταντίνο Πολέμη και αποτελεί μέρος της δημοσιογραφικής έρευνας του citycampus.gr για την τηλεκπαίδευση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Κ. Παμπούκη, σας ευχαριστούμε θερμά για την αποδοχή της πρόσκλησής μας να μας μιλήσετε για την τηλεκπαίδευση στα Πανεπιστήμια. Πιστεύετε ότι η τηλεκπαίδευση, όπως προέκυψε και εφαρμόστηκε από την έναρξη της πανδημίας CoVid19 είναι μια αναγκαιότητα ή μια ευκαιρία και γιατί;

Πιστεύω ότι κατά τη διάρκεια της επιδημίας ήταν αναγκαία φυσικά αλλά και μετά μπορεί να αποδειχθεί σε ένα χρήσιμο συμπληρωματικό εργαλείο, καθόσον επιτρέπει ευκολότερα την διεθνή διασύνδεση. Επίσης είναι κέρδος χρόνου από τις μεταβάσεις στις αίθουσες προφανώς και παρέχει και μία μεγαλύτερη ευελιξία στους φοιτητές. Το κύριο μειονέκτημα το οποίο παρατηρώ είναι ότι περιορίζει την διαδραστικότητα κυρίως ψυχολογικά. Το ζωντανό μάθημα είναι πιο ζωντανό να το πω έτσι. Και αυτό διασφαλίζεται από την ταυτόχρονη παρουσία της ακαδημαικής κοινότητας.

Πόσο εξοικειωμένος/η ήσασταν στην έναρξη της τηλεκπαίδευσης με τη συγκεκριμένη πρακτική;

Αρκετά εξοικειωμένος.

Ποια πιστεύετε ότι ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισαν οι φοιτητές σας κατά την εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης;

Δεν παρατήρησα μεγάλη δυσκολία για να αναφέρω κάποια ιδιαίτερη.

Ήταν έτοιμο το Τμήμα σας να αντιμετωπίσει τις πρώτες δυσκολίες που προέκυψαν από την εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης;

Απολύτως, χάρη και στην αυταπάρνηση των διδασκόντων.

Η αλληλεπίδρασή σας με τους φοιτητές μέχρι ποιο βαθμό επηρεάστηκε;

Το εξήγησα νωρίτερα, όπου και παραπέμπω.

Πιστεύετε ότι η τηλεκπαίδευση σαν πρακτική μπορεί να ευνοήσει ή να άρει τις ανισότητες (κοινωνικές, οικονομικές κ.ά.) πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση;

Πιστεύω ότι παρέχει ευκολότερη πρόσβαση στη γνώση, εκμηδενίζει την απόσταση και τα συνακόλουθα έξοδα. Επομένως ευνοεί μάλλον μέχρι κάποιο βαθμό την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση χωρίς όμως να είμαι βέβαιος – μάλλον όχι – αν μπορεί να υποκασταστήσει πλήρως το e- Πανεπιστήμιο τις αρετές της συνύπαρξης στον ίδιο χώρο (επαφές φοιτητών με καθηγητές, αίσθημα κοινότητας κ.λπ.).

Πιστεύετε ότι η τηλεκπαίδευση αποτελεί μια ευκαιρία για εξοικονόμηση οικονομικών πόρων στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο; Ποια είναι η άποψή σας για την οικονομική παράμετρο της τηλεκπαίδευσης;

Δεν μπορώ εύκολα να απαντήσω σε αυτό ελλείψει ειδικών γνώσεων και στοιχείων.

Προσωπικά προτιμάτε τηλεκπαίδευση ή δια ζώσης εκπαίδευση και γιατί;

Πιστεύω ότι το καλύτερο σύστημα είναι το μεικτό δηλαδή θεωρώ απαραίτητη τη δια ζώσης διδασκαλία αλλά εξαιρετικά χρήσιμη και την εξ αποστάσεως μάλλον συμπληρωματικά.

Πιστεύετε ότι η τηλεκπαίδευση είναι ένας θεσμός που ήρθε για να μείνει μόνιμα έστω σε κάποια έκταση αν όχι συνολικά; Ποια είναι η άποψή σας στο ζήτημα;

Πιστεύω ότι είναι στα θετικά της κρίσης και επομένως σε κάποιο βαθμό η τηλεκπαίδευση θα παραμείνει στα πυρομαχικά της σύγχρονης τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Κ. Παμπούκη, σας ευχαριστούμε θερμά!

Και εγώ σας ευχαριστώ!