6 Μαΐου: λέμε όχι στη δίαιτα! Όχι στη Νευρική Ανορεξία.
Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα κατά της δίαιτας…
Της Ευστρατίας Καμπούρη*
Η Παγκόσμια ημέρα κατά της δίαιτας δημιουργήθηκε το 1992, όταν η πρώην ανορεξική και νυν συγγραφέας Mary Evans Young άκουσε ότι μια νεαρή έφηβη αυτοκτόνησε, γιατί δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει το πάχος της.
“Γυναίκα” και “Δίαιτα” είναι δύο έννοιες στενά συνδεδεμένες. Τί γίνεται όμως όταν σε αυτή τη σχέση το πάνω χέρι το έχει η δίαιτα και όχι η γυναίκα;
Την απάντηση στο τρομακτικό αυτό ερώτημα δίνουν τα συνεχώς αυξανόμενα ποσοστά των γυναικών και ιδιαίτερα των έφηβων νεαρών κοριτσιών που πάσχουν από ψυχογενή ανορεξία (anorexia nervosa). Με τον όρο ψυχογενή ανορεξία εννοούμε τη διατροφική διαταραχή που χαρακτηρίζεται κυρίως από άρνηση για διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους, μανιώδη φόβο για την απόκτηση βάρους και μία διαστρεβλωμένη εικόνα για τον εαυτό τους.
Σύμφωνα με τον επίκουρο καθηγητή της Παιδοψυχιατρικής Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεράσιμο Κολαΐτη, το 25% τον ατόμων που πάσχουν από νευρική ανορεξία θεραπεύεται, ενώ το 50% παρουσιάζει μερική βελτίωση, έχοντας πάντα ανησυχίες σχετικές με το φαγητό. Η νευρική ανορεξία είναι η ψυχική πάθηση με το μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας. Ένα ποσοστό έως και 15% των γυναικών 14-25 χρονών εμφανίζουν υποκλινική Ψ.Α. που δεν εκδηλώνεται πάντα σε πλήρη νόσο. Ακόμη πιο τρομακτικό είναι το γεγονός ότι ένα 10-20% των ασθενών πεθαίνει, συνήθως εξαιτίας ιατρικών επιπλοκών ή αυτοκτονίας.
Αλλά αυτό που καθίσταται αξιοσημείωτο και κεντρίζει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον είναι το γεγονός πως η νευρική ανορεξία είναι γένους θηλυκού καθώς αν και θύματα της ασθένειας δεν είναι μόνο άτομα του γυναικείου φύλου η αναλογία ανάμεσα σε γυναίκες και άντρες που πάσχουν από ανορεξία είναι 90-10%.
Οι ψυχολόγοι ύστερα από έρευνες κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η νευρική ανορεξία αν και είναι γενικά μια καθορισμένη διαταραχή του εγκεφάλου πυροδοτείται ακόμη περισσότερο στη σύχγρονη καταναλωτική κοινωνία και εξελίσσεται σε γυναικεία μάστιγα, σε μια μάστιγα με μητέρα τη διαφήμιση και πατέρα τη μόδα. Μια κοινωνία που προωθεί το αψεγάδιαστο και το πρότυπο γυναίκας “ρομπότ”. Μια γυναίκα που οφείλει να συνδυάζει την ομορφιά και την εξυπνάδα, το δυναμισμό αλλά και την “ελκυστική” κοριτσίστικη υπερευαισθησία, την επαγγελματική και προσωπική επιτυχία.
Τι συμβαίνει όμως όταν θύμα των κοινωνικών αυτών επιταγών είναι ένα κορίτσι και μάλιστα στην πιο τρυφερή και ευάλωτη στιγμή του; Τη στιγμή που ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα πρέπει να οικοδομηθεί λιθαράκι λιθαράκι ώστε το παιδί να μπορέσει με τις υψηλές αυτές αξίες που έχει γαλουχηθεί να νιώσει ασφαλές και ετοιμοπόλεμο για το δρόμο που ορθάνοιχτα ανοίγεται μπροστά του; Μήπως τελικά ακόμη ζούμε σε μια βαθιά ρατσιστική κοινωνία; Σε μια κοινωνία που μέσα από τις δήθεν ρηξικέλευθες ιδέες της και τα φανταχτέρα πυροτεχνήματα του εκσυγχρονισμού της γίνεται ολοένα πιο απαρχαιώμενη, σε μια κοινωνία που αν και γιορτάζει την ημέρα ενάντια στη διατροφική λιτότητα δεν θα γιορτάσει ποτέ την ημέρα της πραγματικής ισότητας;
* Η Ευστρατία Καμπούρη παρακολουθεί το Σεμινάριο Δημοσιογραφίας του Citycampus.
Αν επιθυμείς να διεκδικήσεις υποτροφίες στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, ο Οδηγός Υποτροφιών του citycampus που μόλις κυκλοφόρησε σου προσφέρει ό,τι χρειάζεσαι!
Θέλεις να ενημερώνεσαι έγκυρα και κυρίως έγκαιρα με το πάτημα ενός κουμπιού; Κατέβασε την εφαρμογή μας από το Playstore (citycampus.gr) και διάβασε όλα τα νέα άρθρα εύκολα και γρήγορα!
