14 Φλεβάρη: Μ(ε ρωτάς) αν σ αγαπάω;
Της Νατάσας Τζαβάρα
Ημέρα της εμπορευματοποίησης της καψούρας σήμερα και είπαμε να γράψουμε για τον έρωτα ενώ παράλληλα φουσκώνουμε ροζ συννεφάκια και ελευθερώνουμε πεταλούδες από στομάχια ερωτευμένων. Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες το μυαλό μας βομβαρδίζεται από διαφημίσεις με Lacta και όλα τα μαγαζιά διοργανώνουν εκπτώσεις και βραδιές για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. (πνίγομαι από τα γέλια) Αν κι έχω λανσάρει το προφίλ της σκληρής, κατά βάθος είμαι ρομαντική (οι πολλές ταινίες με τον Ryan Gosling φταίνε). Όμως ρε παιδιά, αυτή η γιορτούλα του έρωτα στο στομάχι μου κάθεται. Πατάει στην ανθρώπινη βλακεία και αυτοπροβολή της μάζας που θέλει να γιορτάζει γελοιωδώς οτιδήποτε υπάρχει.
Αν είσαι πραγματικά ερωτευμένος «γιορτάζεις» κάθε μέρα, όχι στις 14 Φεβρουαρίου. Για την ακρίβεια είναι σαν να γιορτάζεις καθημερινά γιατί από όλα αυτά που νιώθεις χασκογελάς σαν μεθυσμένος. Έρωτας δεν είναι όλο αυτό το σκηνικό αγαπουλίστικης διάθεσης. Ξέρεις τι είναι έρωτας;
Έρωτας είναι τα πάντα και συνάμα το τίποτα. Είναι η κολλημένη, τεράστια χαμογελάρα στο πρόσωπο χωρίς λόγο και αιτία. Είναι η ακόμα πιο τεράστια χαμογελάρα όταν βλέπεις αυτόν, τον έναν άνθρωπο. Είναι να κοιτάς συνέχεια το ρολόι για να δεις πότε θα βρεθείς μαζί του. Είναι να κάθεσαι δίπλα του χωρίς να κάνεις τίποτα και να νιώθεις πλήρης. Είναι η ατέλειωτη χαρά σου όταν τον κοιτάζεις και σε κοιτάζει. Είναι όλα όσα δεν λέγονται στην εκκωφαντική σιωπή που υπάρχει όταν κοιτάζεστε. Είναι οι άπειροι παλμοί που νιώθεις εκείνη την στιγμή λες κι έτρεχες πάνω σε ανηφόρα.
Έρωτας είναι η ανατριχίλα που νιώθεις όταν σε αγγίζει. Το να αισθάνεσαι ότι όλα μπήκαν στη θέση τους σε κάθε σας αγκαλιά. Το να νιώθεις σε αυτή την αγκαλιά ευτυχισμένος και ασφαλής. Το ότι αυτή η αγκαλιά είναι το καλύτερο δώρο που σου έχουν κάνει. Είναι (ξανά) οι άπειροι παλμοί που νιώθεις εκείνη την στιγμή λες κι έτρεχες σε ανηφόρα με ακόμα πιο δύσκολη κλίση.
Έρωτας είναι να θαυμάζεις τον άλλο. Να βρίσκεις όλα όσα κάνει υπέροχα και ενδιαφέροντα. (εντάξει μπορεί και να είναι, απλά εσύ τα βρίσκεις διπλά υπέροχα κι ενδιαφέροντα) Να βρίσκεις την αντρική καφρίλα αστεία και την γυναικεία παράνοια γοητευτική. Έρωτας είναι τα άπειρα χρώματα που έχουν γεμίσει την ψυχή σου και την έχουν κάνει πιο λαμπερή από ποτέ, σαν ένα κιτς Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Είναι εκείνο το αεράκι που έρχεται και διώχνει τα σύννεφα που για καιρό είχες μέσα σου. Είναι η κλοτσιά που θα ρίξει ο Κωστάκης στη Μαρία γιατί δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί ότι του αρέσει. Έρωτας είναι το δώρο της ζωής.
Έρωτας είναι να χαίρεσαι με την χαρά του άλλου και να στεναχωριέσαι όταν δεν είναι καλά. Να θες να γίνεσαι καλύτερος όχι μόνο για εσένα αλλά και για τον άλλο και να χαίρεσαι διπλά όταν το καταφέρνεις. Να γίνεσαι καλύτερος χωρίς να το ξέρεις. Να τον στηρίζεις για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του, ακόμα κι αν αυτά είναι δύσκολα. Να πιστεύεις σε αυτόν. Είναι να κάνεις τον καραγκιόζη για να φτιάξει η διάθεση του άλλου. Να αποκαλύπτεις κάτι ντροπιαστικό για εσένα για να μην νιώθει άσχημα σε αντίστοιχη ντροπιαστική στιγμή.
Έρωτας είναι ρίχνεις τις άμυνες σου, να κάνεις υποχωρήσεις, να βρίσκεις χαριτωμένα τα ελαττώματα του άλλου, να γελάς αντί να θυμώνεις μαζί του, να μην αλλάζεις πλευρό κι ας έχει μουδιάσει η αριστερή πλευρά, επειδή έχει κοιμηθεί πάνω σου και φοβάσαι μην ξυπνήσει. Είναι οι άκυροι αναστεναγμοί μέσα στη μέρα. Είναι όλα όσα βλέπεις να σχετίζονται με εκείνον τον άνθρωπο. Είναι να μπορείς να τον ξεχωρίζεις μέσα στο πλήθος άπειρου κόσμου γιατί στα μάτια σου λάμπει ανάμεσα στους υπόλοιπους. Είναι η μετατροπή του αγαπημένου σου σε ήρωα που σκοτώνει τους όποιους δαίμονες της ψυχής σου όταν εμφανίζονται ξαφνικά.
Έρωτας είναι όταν μέσα σου γίνεται χαμός από αυτά που νιώθεις. Είναι όταν η ψυχή σου μοιάζει με ένα εργοστάσιο παραγωγής σοκολάτας τις ημέρες των γιορτών όπου όλοι δουλεύουν πυρετωδώς. Έτσι και το μέσα σου είναι σε διαρκή εγρήγορση και παράγει συναισθήματα κάθε είδους. Και πέρα από όλα τα υπέροχα, παράγει και φόβο. Φόβο μην χάσεις όλο αυτό και επιστρέψεις στις χαμηλές, αργές παραγωγές σοκολάτας.
Γιατί όσο ονειρικός και ζημιάρης κι αν είναι ο έρωτας, είναι κι ύπουλη μουσίτσα που μπορεί να στην κάνει ξαφνικά και να επιστρέψεις εκεί που ήσουν πριν έρθει. Ακόμα κι ανεκπλήρωτος έρωτας να είναι, πάλι νιώθεις όλη αυτή την τρέλα. Όμως έτσι είναι η ζωή όπως έχω ξαναπεί, με τις χαρές και τις λύπες της. Γι’ αυτό τώρα που με τον έρωτα γίνατε κολλητάρια, ζησ’ το με κάθε σου κύτταρο και ούρλιαξε από χαρά. Και σαν μικρό παιδί που έχεις γίνει, κάνε τσουλήθρα πάνω στο ουράνιο τόξο των χρωμάτων της ψυχής σου, άρπαξε το ροζ μπαλόνι του κι άστο να σε οδηγήσει τόσο ψηλά όσο μέχρι εκεί που δεν έχεις ξαναπάει.