Της Εύας Τσακιλτζίδου
Σήμερα η εκπαίδευση διανύει μία από τις σημαντικότερες περιόδους της και ίσως δεν
θυμίζει τίποτα από αυτό που ήταν πριν. Με την εξέλιξη τόσο της τεχνολογίας, αλλά παράλληλα και των αναγκών των φοιτητών και των μαθητών, η απλή παθητική μάθηση δεν είναι πλέον αρκετή. Μάλιστα, στο προσκήνιο παρατηρούμε μια πιο διαδραστική μάθηση που θέλει τον μαθητή πιο δημιουργικό. Πλέον τον καλεί να πειραματιστεί, να συμμετάσχει ενεργά και να συνδέσει την μάθηση με την πραγματική ζωή. Έτσι, βλέπουμε την εμφάνιση όλο και πιο καινοτόμων ιδεών μάθησης και μάλιστα να είναι και πολύ πιο αποδοτικές.
Projects: Μάθηση με εφαρμογή
Πιο αναλυτικά, η συμμετοχή σε projects ως μέθοδος διδασκαλίας είναι ίσως από τις πιο δημιουργικές. Από αυτές με την μεγαλύτερη απόδοση! Ο μαθητής αναλαμβάνει να ερευνήσει συγκεκριμένα θέματα, να διαβάσει, να συνεργαστεί, να δημιουργήσει και παράλληλα να μάθει να παρουσιάζει και να προβάλλει την δουλειά του και αυτό από πολύ μικρές ηλικίες. Συνεπώς, το κέρδος αυτής της διαδικασίας είναι τεράστιο:
1.Ανάπτυξη δεξιοτήτων συνεργασίας και επικοινωνίας
2.Καλλιέργεια της δημιουργικότητας και της υπευθυνότητας
3.Ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης και της καινοτομίας
Με λίγα λόγια, τα projects έχουν συμβάλει σημαντικά στο κομμάτι της πρακτικής εφαρμογής και κάνουν την γνώση πιο διαδραστική.
Μάθηση με παιχνίδι
Η μάθηση με παιχνίδι-παιχνιδοποίηση (gamification) φέρνει το παιχνίδι μέσα στην
αίθουσα. Αναλυτικότερα, μέσα από κουίζ, παιχνίδια ρόλων, εξωτερικές δράσεις, αλλά και ψηφιακές πλατφόρμες με δραστηριότητες, ο μαθητής είναι πιο ενθουσιασμένος, θέλει να συμμετέχει και διασκεδάζει στα πλαίσια του μαθήματος.
Ειδικά για τις νέες γενιές που μεγαλώνουν μαζί με την τεχνολογία, η ανάγκη για κάτι πιο
δημιουργικό και διαφορετικό είναι μεγάλη. Το παιχνίδι από τις μικρότερες τάξεις μέχρι και τις μεγαλύτερες δίνει άλλη διάσταση στο μάθημα και το κάνει-όπως όλα δείχνουν-πιο αποτελεσματικό. Συγκεκριμένα, αυτό συμβαίνει γιατί τραβάει το ενδιαφέρον του μαθητή και τον κάνει πιο προσηλωμένο!
Ο μαθητής στο επίκεντρο
Η παθητική μάθηση με τον δάσκαλο να παραδίδει και ο μαθητής απλά να ακούει κάνει στην άκρη. Στο επίκεντρο είναι πλέον ο μαθητής, ο οποίος έχει την ίδια συμμετοχή με τον δάσκαλο και λειτουργούν συνεργατικά στα πλαίσια του μαθήματος.
Αυτό το μοντέλο μάθησης κάνει τον μαθητή πρωταγωνιστή μέσα από:
ερωτήσεις και συζητήσεις
ομαδικές εργασίες
αλλαγές ιδεών και εμπειριών
πρωτοβουλίες
Δίνει έτσι τη βάση για ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και δημιουργεί την αίσθηση στον μαθητή ότι η γνώμη του μετράει και μπορεί να έχει λόγο. Η τάξη παίρνει την μορφή μιας αίθουσας διαλόγου και συζήτησης και ξεφεύγει από το παθητικό “παραδίδω-μαθαίνεις”.
Ο συνδυασμός φέρνει το αποτέλεσμα
Ωστόσο, σε καμία περίπτωση όλες αυτές οι μέθοδοι δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την
παραδοσιακή παράδοση μαθήματος. Άλλωστε, ο δάσκαλος λόγω της γνώσης του είναι πάντα εκεί για να κατευθύνει τον μαθητή. Ειδικότερα, οι μέθοδοι αυτές συμπληρώνουν αυτήν την μορφή μαθήματος και την κάνουν όσο το δυνατόν πιο αποδοτική. Η θεωρία είναι το θεμέλιο, όμως σκέψου να τη συνδυάσουμε με projects, παιχνίδια και έντονη συμμετοχή μαθητών. Η μάθηση θα είναι πολυδιάστατη και πιο ουσιαστική, ενώ, όπως όλα δείχνουν, ακόμα και πιο αποδοτική.
Ο δάσκαλος είναι εκεί για να καινοτομήσει, να βρει αυτό που πραγματικά θα κάνει τον μαθητή να μάθει καλύτερα και παράλληλα να επιζητήσει την γνώση. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι η εκπαίδευση του μέλλοντος έχει την βάση της στην δημιουργικότητα και την συνεργασία. Μέσα από καινοτόμες μεθόδους η μάθηση παύει να είναι κάτι στατικό Αλλάζει συνεχώς σε διαδικασία ανακάλυψης τόσο για τον μαθητή όσο και για τον εκπαιδευτικό.
Συμπερασματικά, η γνώση δεν είναι απλώς η κάλυψη μιας ύλης, είναι εργαλείο που θα μας
συντροφεύει για πάντα. Θα μας μάθει να σκεφτόμαστε, να δημιουργούμε και να
προοδεύουμε!
