Χρώματα της άνοιξης: Οι νικητές του διαγωνισμού (Μέρος Β’)
-
Μαίρη Ζωγράφου
To όνομά μου είναι Ζωγράφου Μαίρη, είμαι 20 χρονών και τα τελευταία 2μιση χρόνια ζω στην Αθήνα.
Η ζωή μου πλέον ανήκει σ ένα κομμάτι του «γερμανικού πολιτισμού», αν μπορούμε να το ονομάσουμε έτσι, μιας κι σπουδάζω τη γερμανική γλώσσα ενώ ταυτόχρονα, ασχολούμαι με την φωτογραφία.
Το κομμάτι των σπουδών ,μέσα σε όλα, θα το χαρακτήριζα “ιδιαίτερο”, τουλάχιστον στο μυαλό μου, μιας κι η εναρμόνιση δυο γλωσσών, πολιτισμών ή κι ιστορίας ακόμα, καταλήγει να είναι ναι μεν δύσκολη, αλλά από την άλλη, αρκετά όμορφη να συμβαίνει.
Η φωτογραφία ξεκίνησε να υπάρχει στη ζωή μου, θυμάμαι, από το σχολείο. Το πρώτο ερέθισμα το είχα πάρει από μια συμμαθήτρια μου η οποία ήταν από εκείνα τα «ιν» κορίτσια, τα οποία φθανεις να θαυμάζεις έστω κι ασυνείδητα.
Το στοιχείο μου σε όλο αυτό το εξαίσιο πράγμα, είναι κυρίως το ασπρόμαυρο κι το πορτραίτο. Στόχος μου είναι η εξέλιξη και η «εξάπλωση» των δυνατοτήτων μου σε κομμάτια ανεξερεύνητα, όπως λόγου χάρη, το γυμνό.
Υ.Γ. Την πρώτη μου επαγγελματικη κάμερα, την οποία κι κρατώ ακόμα στα χέρια μου, ήταν δώρο του μπαμπά Ανδρέα!
- Θανάσης Βραχνής
Ονομάζομαι Αθανάσιος Βραχνής, σπουδάζω στο πανεπιστήμιο Πειραιώς, στο τμήμα Ναυτιλιακών Σπουδών και κατάγομαι από την Αθήνα. Στον ελεύθερο μου χρόνο ασχολούμαι είτε κάνοντας ΒΜΧ είτε με gaming στον υπολογιστή, γενικά ενδιαφέρομαι για την πρόοδο της τεχνολογίας όχι μόνο σε παιχνίδια αλλά και σε software και hardware υπολογιστών.
Στο μέλλον θα ήθελα να έχω μια δικιά μου δουλειά. Ακόμα δεν έχω αποφασίσει τι ακριβώς θα κάνω, αλλά δεν θέλω να έχω αφεντικό από πάνω μου! Προς το παρόν συμβιβάζομαι με διαλλείπουσα εργασία σε σούπερ μαρκετ.
Όσον αφορά την φωτογραφία, έχω να δηλώσω πως ο επαγγελματισμός είναι εκείνος που απλά υποστηρίζει σωστά την έμπνευση και την αναδεικνύει με τρόπο που ο ερασιτέχνης δεν γνωρίζει. Υπάρχει λοιπόν μια ισορροπία ανάμεσα σε αυτά τα δυο στοιχεία.
-
Στεφανί Ράσκοβα
Με λένε Στεφανί Ράσκοβα, αλλά οι φίλοι και γνωστοί με φωνάζουν Στέφι. Είμαι 21 και σπουδάζω Βιβλιοθηκονομία και Συστήματα Πληροφόρησης. Κατάγομαι από τη Βουλγαρία, όμως τα τελευταία 15 χρόνια ζω στην Ελλάδα. Λατρεύω τα βιβλία και τη μουσική. Ξέρω να παίζω κιθάρα, πιάνο και ταμπουρά (από λίγο). Μου αρέσει επίσης να γράφω, να πηγαίνω βόλτες με καλή παρέα και να παίζω στον υπολογιστή. Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στα ζώα και γενικότερα στη φύση.
Μου αρέσει πολύ να φωτογραφίζω αυτά που μου κάνουν εντύπωση. Είδα πολλές ωραίες φωτογραφίες και δεν ήθελα να «αντιγράψω» κάποια άλλη. Αποφάσισα πως το πρώτο πράγμα που θα έβλεπα με χρώματα και που θα μου κέντριζε το ενδιαφέρον, αυτό θα ανέβαζα. Όπως και έγινε.
Από πολύ μικρή ήθελα να κάνω κάτι που θα έμενε και μετά από μένα, όσο αστείο κι αν ακούγεται αυτό. Αυτό που ήθελα και θέλω ακόμα είναι να εκδώσω κάποια βιβλία που θα αγγίζουν όσους τα διαβάζουν. Επίσης, θέλω στο κοντινό μέλλον να συμμετάσχω σε πολλές εθελοντικές δράσεις για ευπαθείς ομάδες, αδέσποτα ζωάκια και άλλα.
Στη φωτογραφία, πιστεύω πως για να πετύχει πρέπει να βάλεις ψυχή, μιας και η γνώση από μόνη της δε φτάνει. Όταν βάζεις ένα κομμάτι του εαυτού σου σε κάτι, τότε το αποτέλεσμα σε δικαιώνει!
-
Βαρβάρα Αδαμοπούλου
Ονομάζομαι Βαρβάρα Αδαμοπούλου. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Κέντρο της Αθήνας. Τα τελευταία δύο χρόνια, σπουδάζω Θεατρικές Σπουδές στη Φιλοσοφική Αθηνών. Παρόλα αυτά, στον ελεύθερο μου χρόνο ασχολούμαι με την ζωγραφική, τη συγγραφή ποιημάτων και ερασιτεχνικά με τον φακό!
Η φωτογραφία που έστειλα στον φετινό διαγωνισμό του CityCampus, με θέμα τα «Χρώματα της Άνοιξης», σηματοδοτεί ξεκάθαρα τον ερχομό της Άνοιξης. Τα κατάλευκα πέταλα των λουλουδιών και η πεταλούδα με τα πουά φτερά της, τα οποία αντίκρυσα μπροστά μου μέσα σε ένα ανθισμένο δάσος κάπου στο Καρπενήσι, με έκαναν να νιώσω το πιο όμορφο εαρινό αεράκι.
Η ενασχόληση μου με την φωτογραφία, αν και ερασιτεχνική, δεν θα πάψει ποτέ να με ελκύει. Προσωπικά, θεωρώ πως δεν παίζει μεγάλο ρόλο αν είσαι επαγγελματίας φωτογράφος ή ερασιτέχνης για να έχεις «άρτιες» φωτογραφίες, αλλά αυτό που μετράει και στις δύο περιπτώσεις, είναι η οπτική γωνία των πραγμάτων και το πάθος που θα βάλεις σε αυτό. Σίγουρα η εμπειρία πάνω στο αντικείμενο είναι πολύ σημαντική, αλλά τι να την κάνεις την εμπειρία και τις γνώσεις, εάν δεν υπάρχει έμπνευση;
-
Χριστίνα Αποστολακίδου
Ονομάζομαι Χριστίνα Αποστολακίδου και κατάγομαι από το Βαγιοχώρι Θεσσαλονίκης. Φοιτώ στο τμήμα Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας του Αλεξάνδρειου Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος. Στον ελεύθερο μου χρόνο ασχολούμαι με το τραγούδι και πιο συγκεκριμένα με την παραδοσιακή Ποντιακή μουσική, μιας και έχω ρίζες από τον Πόντο. Επίσης, μου αρέσει να διαβάζω βιβλία τύπου εγκλήματος και μυστηρίου και να βλέπω ταινίες.
Όσον αφορά τα μελλοντικά μου σχέδια, στόχος μου είναι να τελειώσω τη σχολή μου και να μπορέσω να ενταχθώ στο εργασιακό περιβάλλον του βιβλιοθηκονόμου. Επίσης, όπως προανέφερα, ασχολούμαι με το παραδοσιακό ποντιακό τραγούδι ερασιτεχνικά και θα ήθελα να το καλλιεργήσω περισσότερο για ν’ ασχοληθώ και λίγο πιο επαγγελματικά.
Η φωτογραφία του διαγωνισμού τραβήχτηκε εντελώς τυχαία σε μια εκδρομή που είχα κάνει στο Βελβεντό της Κοζάνης πριν κάποιους μήνες. Δεν υπήρχε καμία απολύτως έμπνευση. Ήταν της στιγμής και πραγματικά μόλις την είδα, έμεινα έκπληκτη διότι δεν περίμενα ν α υπάρξει ένα τόσο όμορφο αποτέλεσμα!
-
Βουτυρά Βάλια
Ονομάζομαι Βουτυρά Βάλια και είμαι φοιτήτρια στο τμήμα Χημείας στο ΕΚΠΑ. Η χημεία είναι μια επιστήμη που άλλες φορές σου λύνει απορίες και άλλοτε σου δημιουργεί. Οι απαιτήσεις βέβαια της σχολής δε με κρατάνε πίσω σε άλλους τομείς! Ασχολούμαι με το πιάνο τα τελευταία 8 χρόνια, ενώ μέχρι νεοτέρας τον ελεύθερό μου χρόνο γέμιζαν η ενόργανη και το θέατρο. Κύριες πεποιθήσεις μου είναι η ισότητα ,η δικαιοσύνη και η ειλικρίνεια. Γνώμονάς μου είναι η λογική χωρίς όμως να παραμελώ την ονειροπόλα και ρομαντική μου πλευρά.
Τα άμεσα μελλοντικά μου σχέδια αφορούν τις σπουδές μου. Κύρια προτεραιότητά μου αυτήν τη στιγμή είναι να πάρω το δίπλωμα στο πιάνο και έπειτα να ολοκληρώσω τις σπουδές μου στο Χημικό. Όλα αυτά, βέβαια, χωρίς να αμελώ δραστηριότητες που με ευχαριστούν και μου δίνουν δύναμη να συνεχίζω και να προσπαθώ για το καλύτερο.
Η λήψη μιας φωτογραφίας απαιτεί έναν φωτογράφο και μια κάμερα. Η επαγγελματική φωτογραφία απαιτεί μία φωτογραφική μηχανή καλής ανάλυσης και μια στοιχειώδη επεξεργασία. Για να χαρακτηριστεί άρτια μια επαγγελματική φωτογραφία θεωρώ πως χρειάζεται επιπρόσθετα μια ιδιαίτερη οπτική γωνία του σκηνικού από τον φωτογράφο καθώς και τόση επεξεργασία ώστε να αναδείξει τις σημαντικές λεπτομέρειες που υπάρχουν. Εν τέλει, γνώμη μου είναι πως οι φωτογραφίες που ξεχωρίζουν είναι αυτές που καταφέρνουν να αναδείξουν μία πραγματική σκηνή τονίζοντας με δεξιοτεχνία την ιδιαιτερότητά της· όταν δηλαδή ο επαγγελματισμός και η έμπνευση του φωτογράφου συνδυάζονται αρμονικά.
-
Φώφη Παπαϊωάννου
Ονομάζομαι Φώφη Παπαϊωάννου. Είμαι γεννημένη στην Καβάλα και κατοικώ στην Θάσο. Τα τελευταία χρόνια διαμένω στην Κομοτηνή καθώς φοιτώ στο Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας. Το Τμήμα Ιστορίας και Εθνολογίας μου έχει δώσει το έναυσμα να αναζητήσω τα ερευνητικά μου ενδιαφέροντα και μέσα από την επιστημονική γνώση και άποψη κάποιων ανθρώπων να καλλιεργήσω τον τρόπο σκέψης μου. Τα ενδιαφέροντά μου πλαισιώνονται γύρω από την Αρχαιολογία, με έμφαση στην κεραμική την οποία λατρεύω ιδιαίτερα καθώς έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να μελετάς τα κατάλοιπα ανθρώπων που ζούσαν 5000 χρόνια πριν από σήμερα και να προσπαθείς να κατανοήσεις τον πολιτισμό τους και τις ιδέες τους. Το άλλο μου ενδιαφέρον στρέφεται γύρω από την φωτογραφία, κάτι που μου αρέσει ιδιαίτερα να κάνω καθώς έτσι εξωτερικεύω τον εσωτερικό μου κόσμο. Επίσης η φωτογραφία με βοηθάει να παρατηρώ τον κόσμο και να εκφράζομαι με τα μάτια της ψυχής μου.
Λένε ότι “όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο Θεός γελάει”. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος που του αρέσει να κάνει όνειρα και να έχει στόχους για το μέλλον αλλά αυτό που πρέπει πάντα να βλέπουμε είναι να κάνουμε όσο πιο όμορφο γίνεται το παρόν. Παρ’όλα αυτά αυτό που θα ήθελα πρώτα από όλα στο μέλλον είναι να έχω κοντά μου τους ανθρώπους που αγαπάω και που αποτελούν μέρος της ζωής μου. Θέλω να είναι ευτυχισμένοι και να υλοποιήσουν όλα τους τα όνειρα και τους στόχους. Δεύτερον θα ήθελα να καταφέρω να πάρω το πτυχίο μου και να κάνω ένα Μεταπτυχιακό πάνω στην Προϊστορική Αρχαιολογία που τόσο πολύ αγαπάω. Επίσης θα ήθελα, αν μου δινόταν η ευκαιρία, να πάω και σε μια σχολή φωτογραφίας.
Μια φωτογραφία εκτός από την αποτύπωση μιας στιγμής μπορεί πολλές φορές για τον ίδιο τον φωτογράφο να σημαίνει πολλά παραπάνω και να του φέρνει στο νου ταξίδια, συναντήσεις με ανθρώπους, όνειρα και ωραίες στιγμές. Θεωρώ ότι όσο καλό εξοπλισμό και αν έχει κάποιος αν δεν έχει ιδέες και δημιουργικότητα δεν μπορεί να καταφέρει πολλά πράγματα. Για παράδειγμα και το πιο απλό αντικείμενο που έχει κάποιος στο σπίτι του αν έχει δημιουργικές ιδέες μπορεί να το αποτυπώσει και να το κάνει να φαίνεται εντυπωσιακό. Στις μέρες μας τα περισσότερα πράγματα στις φωτογραφίες και τα πιο εντυπωσιακά είναι αποτέλεσμα photoshop και όχι επαγγελματισμού του φωτογράφου, οπότε αυτά που παρατηρούμε στις επαγγελματικές φωτογραφίες δεν γνωρίζουμε πάντα αν είναι αληθινά. Αν αποτυπωνόταν στη σημερινή εποχή η πιο γνωστή σουρεαλιστική φωτογραφία του Σαλβαδόρ Νταλί σίγουρα θα ήταν αποτέλεσμα photoshop και όχι πολύωρου πειραματισμού.
-
Παπαϊωάννου Βικτωρία-Γεωργία
Ονομάζομαι Παπαϊωάννου Βικτωρία-Γεωργία, είμαι 25 ετών και κάνω το μεταπτυχιακό μου με τίτλο “Νέες τεχνολογίες και Marketing”, στο τμήμα Τεχνολογία Γραφικών Τεχνών Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Είμαι απόφοιτος της Σχολής Τεχνολογία Γραφικών Τεχνών του πρώην ΤΕΙ Αθήνας. Είμαι μόνιμος κάτοικος Αθήνας και η καταγωγή μου είναι από τη Ραβενή Θεσπρωτίας, στην Ήπειρο. Η φωτογραφία είναι το χόμπι μου, το πάθος μου. Ασχολούμαι ερασιτεχνικά και μου αρέσει να φωτογραφίζω τοπία, τα στοιχεία της φύσης, λουλούδια, τη θάλασσα και ότι μου κινήσει το ενδιαφέρον.
Βασικός στόχος μου για το μέλλον αυτό το διάστημα είναι να ολοκληρώσω τις μεταπτυχιακές σπουδές μου και να πάρω το πτυχίο μου. Θα ήθελα να ασχοληθώ ακόμα περισσότερο με τη φωτογραφία και γιατί όχι να το κάνω και πιο επαγγελματικά συνδυάζοντάς το με τη δουλειά μου ως γραφίστρια.
Πιστεύω ότι στο κομμάτι της φωτογραφίας ένας επαγγελματίας ξέρει να φωτογραφίζει καλύτερα, χωρίς αυτό να αποκλείει το γεγονός ότι ένας ερασιτέχνης δεν μπορεί να αποτυπώσει μια στιγμή εξίσου καλά. Ο φωτογράφος εμπνέεται από αυτή, κι αν του αρέσει κάτι εκείνη τη στιγμή θα το τραβήξει, απλώς ο επαγγελματίας μπορεί να κάνει – αυτό που λέμε- “καλύτερη λήψη”. Για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ωστόσο, χρειάζονται και τα δύο (έμπνευση και επαγγελματισμος). Αν κάτι σου αρέσει σίγουρα θα βγάλει ένα άρτιο αποτέλεσμα, ακόμα και αν είσαι ερασιτέχνης.
-
Κεχαγιά Ελισάβετ
Ονομάζομαι Κεχαγιά Ελισάβετ και είμαι απόφοιτος της Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Παρόλο που κατάγομαι από την Πτολεμαΐδα του νομού Κοζάνης, τα τελευταία χρόνια διαμένω μόνιμα στην Θεσσαλονίκη λόγω της αστείρευτης ενέργειας που αποπνέει και αδιαμφισβήτητα θα νοσταλγούσα. Όντας φανατική λάτρης του ποδηλάτου και της φωτογραφίας, δεν θα μπορούσα να είχα επιλέξει ένα καλύτερο περιβάλλον καθώς πρόκειται για μία πόλη που σε προκαλεί να την ερωτευτείς και να την ανακαλύψεις εκ νέου στο πέρασμα κάθε εποχής.
Παρόλο που η διδασκαλία των αγγλικών, ιδιαίτερα σε μικρότερες τάξεις, αποτελεί πρόκληση για μένα και δεν παύει να με ελκύει, το μεγάλο μου πάθος είναι η μετάφραση. Αποσκοπώ σε ένα μεταπτυχιακό πάνω στη λογοτεχνική μετάφραση, καθώς και στην εκμάθηση μιας τρίτης ξένης γλώσσας η οποία θα διαφέρει από τα αγγλικά, όπως για παράδειγμα, τα ρώσικα.
Κατά την γνώμη μου, ο επαγγελματισμός είναι αρωγός του φωτογράφου. Είναι αυτονόητο πως, προκειμένου μια φωτογραφία να κεντρίσει το ενδιαφέρον του θεατή, υπόκειται σε κάποιες βασικές αρχές χώρου και αισθητικής. Ωστόσο, για να εγείρει κάποιου είδους αντίδραση ή συναίσθημα μια φωτογραφία, είναι απαραίτητο να διαφαίνεται η οπτική γωνία του φωτογράφου, και αυτό αποτελεί κάτι που ξεπερνάει τα όρια κανόνων. Ο επαγγελματισμός δεν είναι παρά το εργαλείο που βοηθά τον φωτογράφο να δώσει άρτια μορφή στην έμπνευσή του, μια μορφή που δεν θα αδικεί το όραμά του, αλλά θα το αναδεικνύει!
