Τι σημαίνει ευτυχία;

της Γεωργίας Μυστριώτη

Ευτυχία… μια λέξη η οποία μοιάζει τόσο άπιαστη, τόσο έξω από τον καθένα μας, ειδικά αν σκεφτούμε ότι η τύχη αποτελεί ένα από τα συνθετικά της. Φαίνεται, ίσως, κάπως μοιρολατρική, για αυτό και οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν ως αντιδιαστολή τον όρο ευπραξία, ο οποίος συνδέει την καλή ζωή με τις ανάλογες πράξεις. Όπως θα σας δείξουν τα γεγονότα στα οποία θα αναφερθώ, η αλήθεια ίσως βρίσκεται κάπου στη μέση.

Ομολογουμένως, το 2017 μπήκε και έφερε πολλές ανατροπές. Εμφανίστηκε σαν σίφουνας και παρέσυρε στο διάβα του πρόσωπα και καταστάσεις που είχα αγαπήσει ως κομμάτι του εαυτού μου και είχα συνηθίσει στην ύπαρξή τους. Μόνο μέσα στον Μάρτιο βίωσα δύο απώλειες: του συντρόφου μου και του κολλητού μου φίλου. Ας σημειώσω εδώ ότι ο σύντροφός μου ζει, αλλά πλέον έπαψε να βρίσκεται στον ίδιο δρόμο μαζί μου μετά από 7 χρόνια. Η χιλιομετρική απόσταση είχε πλέον αρχίσει να αντικατοπτρίζεται και στις ψυχές μας. Από την άλλη πλευρά, ο Ιρλανδός κολλητός μου σκοτώθηκε λίγο αργότερα στους βομβαρδισμούς σχολείων που συνέβαιναν εκείνη την περίοδο στην Υεμένη. Πλακώθηκε κάτω από τα συντρίμμια, ενώ πάσχιζε να σώσει τους μαθητές του.

Οι δοκιμασίες δεν τελείωσαν εκεί, όμως, αλλά εμφανίστηκε και άλλη. Ένα πρόβλημα με τη δεξιά φωνητική μου χορδή επανήλθε δριμύτερο, και δώσαμε μια σκληρή μάχη με τον χρόνο. Τα χειρότερα απετράπησαν και η φωνή μου επανήλθε πολύ γρήγορα. Αυτό δε σημαίνει ότι βγήκα αλώβητη από την όλη ιστορία: η αγωνία μου μήπως χρειαστεί να το αντιμετωπίσω για τρίτη φορά με στοιχειώνει ακόμα. Εν τούτοις, ένα είναι σίγουρο: ό,τι δεν σε σκοτώνει, απλά σε κάνει πιο δυνατό.

Όλα όσα προαναφέρθηκαν φαίνεται να θυμίζουν κάθε άλλο παρά ευτυχία. Ας σκεφτούμε, όμως, το εξής: στη συνείδηση των περισσότερων από εμάς, η ευτυχία συνδέεται με την παντελή έλλειψη κάθε πράγματος ή γεγονότος που μας δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα. Βάσει αυτού του σκεπτικού, η ευτυχία θα είναι πάντα κάτι άπιαστο. Τι γίνεται, όμως, αν τελικά δούμε ότι η ευτυχία βρίσκεται στα καθημερινά πράγματα; Παρά τα όσα υπέστην, μπορώ να δω την ευτυχία γύρω μου: είμαι υγιής πια και τα καλύτερα έρχονται. Ευτυχία είναι αυτό το συναίσθημα που νιώθω όταν ξέρω ότι πέρασα όσα πέρασα, άντεξα πολύ περισσότερο από όσο νόμιζα ακόμα και μέσα στο απόγειο του πόνου, και βίωσα ακόμα πιο έντονο πάθος για τη ζωή.

Φυσικά, δεν ήταν στο χέρι μου να αποτρέψω ή να αλλάξω τα όσα συνέβησαν, αυτά ήταν όντως θέματα τύχης. Μέσα από τις πράξεις μου, όμως, τα κατάφερα και βγήκα πιο υγιής και δυνατή. Οι δυσκολίες της ζωής είναι, τελικά, σαν τη γυμναστική: κουραζόμαστε, αλλά βγαίνουμε πιο δυνατοί, με μια αίσθηση ευφορίας. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, η ευτυχία πηγάζει και αυτή από τον κάματο της ζωής.