Να αγαπάς τα πράγματα με τα ελαττώματά τους
Aπό τη Νίκολα Παγκράτη
Μεγάλη έκφραση και ακόμη μεγαλύτερη η ευθύνη που έχει ένας άνθρωπος για να την υλοποιήσει. Όχι μόνο ως προς τους φίλους του, όπως οι περισσότεροι θα έχουν ακούσει, όσο και ως προς κάθε περίσταση και κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Καθόμαστε και αναλύουμε τα πάντα, τα πιάνουμε από τα μαλλιά και σκάμε για καταστάσεις και πράγματα, τα οποία απλά θα μπορούσαμε να μην εξαντλούμε τόσο πολύ μέσα στο κεφάλι μας. Φτάνουμε σε ένα σημείο να το αντιλαμβανόμαστε και ακόμη και τότε αισθανόμαστε ανήμποροι να μην καταπιαστούμε από τα αρνητικά μίας κατάστασης, ή τα προβλήματα που θα μπορούσε να έχει βλέποντας έτσι το δέντρο αντί για το δάσος.
Συνεχίζουμε, λοιπόν, έχοντας πλέον φτάσει στο σημείο να κατακρίνουμε και να επισημαίνουμε κάθε τι που μας κακοφαίνεται και αυτό κάπου είναι δικό μας λάθος και κάπου είναι λάθος της κοινωνίας που μεγαλώσαμε. Αφήστε τα μυθιστορήματα με πριγκιπόπουλα, τις νουβέλες και τα τέλεια σενάρια. Σταματήστε επιτέλους να βάζετε τα πάντα σε τσουβάλια. Κάθε τι που έρχεται στη ζωή μας είναι πλήρως διαφορετικό, είναι τόσο μοναδικό και όμορφο και ας έχει και αυτό τα χίλια κακά του κόσμου πάνω του.
Εκεί που οι άνθρωποι χάνουν, είναι η λάθος εστίαση. Στεκόμαστε όρθιοι αντικρύζοντας το τι μας κάνει ευτυχισμένους, το κοιτάμε να είναι απλά στην απέναντι πλευρά, στο απέναντι πεζοδρόμιο και αντιμετωπίζουμε το πέρασμα του δρόμου σαν να υπάρχουνε επάνω του φωτιές και πύρηνες λαίλαπες, λες και εκτοξεύονται καρφιά και μαχαίρια έτοιμα να μας κατασπαράξουν. Μα τίποτα από αυτά δεν υπάρχει μέσα στο εικονικό αυτό κομμάτι. Υπάρχουμε μόνο εμείς, που συνήθως, ό,τι και να συμβαίνει είμαστε το εμπόδιο για την ίδια μας την ευτυχία, γιατί παντού βρίσκουμε ένα κενό.
Έτσι, καταλήγουμε απλά να στεκόμαστε και να παρατηρούμε. Πώς περιμένουμε ως απλοί παρατηρητές να αλλάξει η ζωή μας; Πώς αλλάζει κάτι εάν εμείς παραμένουμε ίδιοι; Και ωραία τα «η ζωή θα μας πάει εκεί που θέλει» αλλά στην πραγματικότητα τα νήματα της δικιάς μας ζωής εμείς τα κρατάμε. Το πείσμα μας, η αποφασιστικότητά μας, η επιμονή μας και η ανάγκη μας για να καταφέρουμε κάτι. Και καλώς ή κακώς, τους περισσότερους τους παρακινεί το συναίσθημα. Γιατί το συναίσθημα είναι αυτό που μας γεμίζει σε όλους τους τομείς. Είτε αυτό ονομάζεται ταξίδια, καριέρα, σχέσεις ή οτιδήποτε άλλο. Όλα αυτά ξεκινούν από ανάγκες που προήλθαν από καταστάσεις στη ζωή μας. Έμπνευση, όνειρα, στόχοι, αισθήματα και οτιδήποτε μας ξυπνάει την ψυχή.
Οπότε αντί να κοιτάμε τι είναι εκείνο που μας εμποδίζει, ας ξεκινήσουμε να κοιτάμε τι είναι εκείνο που μας γεμίζει, ας γίνουμε λίγο αληθινοί και ας αγαπήσουμε εμάς, τους ανθρώπους μας και αυτά τα επαγγέλματα, τις καταστάσεις και τις στιγμές που επιθυμούμε. Και όταν τα βρούμε, ας τα δεχτούμε και με τα αρνητικά τους, ακριβώς έτσι όπως είναι. Υπέροχα με ατέλειες.
Αν επιθυμείς να διεκδικήσεις υποτροφίες στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, ο Οδηγός Υποτροφιών του citycampus που μόλις κυκλοφόρησε σου προσφέρει ό,τι χρειάζεσαι!
Θέλεις να ενημερώνεσαι έγκυρα και κυρίως έγκαιρα με το πάτημα ενός κουμπιού; Κατέβασε την εφαρμογή μας από το Playstore (citycampus.gr) και διάβασε όλα τα νέα άρθρα εύκολα και γρήγορα!
