Εξεταστική Τρικυμία
“Στέγνωσε τα μάτια σου· παρηγορήσου. Το φοβερό θέαμα του καταποντισμού, που έγγιξε μέσα σου όλη τη δύναμη της λύπης, εγώ με κάποιο εύρεμα της τέχνης μου τόσο ακίνδυνα τώχω διορίσει, ώστε ψυχή δεν είναι, — όχι, μηδέ τρίχα έχασε κανείς μέσα σ’ εκείνο το καράβι, που άκουσες κ’ εβόησε, που είδες κ’ εβυθίσθηκε. Κάθισε· γιατί τώρα μέλλεις να μάθης περισσότερα.” Τρικυμία, Σαίξπηρ.
Γιορτές… τι όμορφες που ήταν οι γιορτές! Βόλτες με φίλους, φαγητό (πολύ φαγητό), οικογένεια, ζεστασιά του σπιτιού, δώρα και λαμπάκια παντού να δίνουν χρώμα στην αχρωμία που μπορεί να περιέγραφε την καθημερινότητά μας. Και τώρα; Τώρα, επιστροφή στα θρανία! Τα ωραία δεν κρατάνε, δυστυχώς, πολύ και η πραγματικότητα έρχεται να σου χτυπήσει το καμπανάκι, σχεδόν μανιακά, και να σε επαναφέρει στην τάξη. Και όταν λέμε “τάξη”, εννοούμε τη συνειδητοποίηση της επιστροφής στη σχολή με τον πιο βάρβαρο τρόπο, τον μπαμπούλα των φοιτητών… την εξεταστική!!!
Αποστειρωμένα βιβλία με βαρύγδουπες επιστημονικές λέξεις ή πολύπλοκες και δυσνόητες ασκήσεις, απαραίτητη και εξαναγκαστική απομόνωση από τον κοινωνικό περίγυρο, συσσωρευμένο και διάχυτο άγχος, και, τέλος, λαιμαργία στο φουλ (λες και δεν σου φτάνει που γύρισες από τις γιορτές με τρία επιπρόσθετα κιλά γιατί η γιαγιά σου πίστευε πάλι ότι αδυνάτισες). Κι όλα αυτά τα “όμορφα” έρχονται να περιγράψουν με μία λέξη τον όρο ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ. Είναι σίγουρα η παραπάνω περιγραφή δραματική, για κάποιους ίσως και κωμικοτραγική, αλλά για κάποιους άλλους αποτελεί μια στενάχωρη πραγματικότητα της διαδραματιζόμενης κατάστασής τους. Η περίοδος της εξεταστικής αποτελεί ένα έντονο και απαιτητικό χρονικό διάστημα για έναν φοιτητή. Συνιστά η περίοδος αυτή μία γνωστική και ψυχολογική πρόκληση κατά την οποία το άτομο καλείται να προσαρμοστεί άμεσα, να εξοπλιστεί με υπομονή και κουράγιο και, αν μη τι άλλο, να ριχτεί στη μάχη της. Ουσιαστικά, αποτελεί η εξεταστική έναν πόλεμο αυτοελέγχου και αυτοσυγκράτησης του ατόμου σε μια προσπάθεια να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες, να συγκρατήσει την παρορμητικότητά του και να ανταποκριθεί στις αντίστοιχες προσδοκίες που ο ίδιος έχει χτίσει για τον εαυτό του.
Πόσο μάλλον όταν έρχεται αυτό το διάστημα σε σύγκριση με την ακραία αντίθεση της προηγούμενης χαρούμενης και ξέγνοιαστης περιόδου των γιορτών. Η μετάβαση είναι μια δύσκολη και πολλές φορές επίπονη διαδικασία, η οποία, όμως, καθίσταται απαραίτητη. Αυτό συμβαίνει σε κάθε αλλαγή κατάστασης κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Η πραγματικότητα διαρκώς αλλάζει όψεις και δημιουργεί νέες απαιτήσεις. Αυτές, με τη σειρά τους, αναδεικνύουν την ανάγκη ενεργοποίησης των κρίσιμων εκείνων κάθε φορά δεξιοτήτων προκειμένου να επιτευχθεί η κατάλληλη ανταπόκριση.
Είναι γνωστό πως πάντα μετά από κάτι όμορφο ακολουθεί κάτι άσχημο και μετά από κάτι εύκολο επέρχεται κάτι δύσκολο. Η ζωή μοιάζει σαν τη γραφική παράσταση του ημιτόνου και του συνημίτονου, όπως λέει κι ένας φίλος μου: με τα πάνω και τα κάτω της, διαρκώς μεταβαλλόμενα, συνεχώς εξελισσόμενα, όλα ανεξαιρέτως αναγκαία. Σαν ένας ακανόνιστος χορός σε ευθεία γραμμή. Αυτό είναι που εν τέλει αποτελεί τον κύκλο της ζωής. Δεν θα μπορούσε να υποστηριχθεί η διαπίστωση αυτή καλύτερα παρά από τα ίδια τα μαθηματικά μέσω της εξέλιξης των προαναφερόμενων τριγωνομετρικών γραφικών παραστάσεων στη μορφή του τριγωνομετρικού κύκλου. Η ίδια η φυσική καταδεικνύει την αναγκαιότητα της ολοκλήρωσης μέσα από την ποικιλία και την αντίθεση.
Για αυτό το λόγο, δεν υπάρχει λόγος φόβου ή υπερβολικού άγχους εξαιτίας της εξεταστικής. Είναι απλά μία προσωρινή τρικυμία στον ωκεανό…
