Της Μαριρένας Σαλακούμα*
Το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), το οποίο ιδρύθηκε στις 3 Μαΐου του 1837, αποτελεί το παλαιότερο πανεπιστήμιο της Ελλάδος. Με πολλά διαφορετικά πανεπιστημιακά τμήματα και καταρτισμένους ακαδημαϊκούς, το ΕΚΠΑ έχει λάβει θέση ανάμεσα στα 500 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Σύμφωνα με την έρευνα το ΕΚΠΑ είναι στην 301-400 θέση, ενώ στην κατάταξη ανά πανεπιστημιακό πεδίο και θέμα, το ΕΚΠΑ βρίσκεται στις θέσεις 101-150 στο πεδίο της κλινικής ιατρικής – φαρμακευτικής και στο πεδίο της φυσικής.
Ακούγοντας κανείς όλα αυτά σίγουρα πιστεύει πως το Πανεπιστήμιο Αθηνών εκτός από αξιόλογες παροχές σπουδών και εξαιρετικό εκπαιδευτικό προσωπικό έχει και μία ανάλογη οργάνωση. Δυστυχώς όμως, τα φαινόμενα απατούν.
Φοιτητές του ΕΚΠΑ καταγγέλλουν: “Στην εξεταστική γράφαμε ακόμα και μέσα στο ασανσέρ”.
Στο τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονών Ασιατικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, το οποίο στεγάζεται σε ένα παλαιό κτήριο της οδού Καπλανών 6 έγινε κάτι το απίστευτο, το οποίο μόνο αν κάποιος το δει με τα μάτια του θα μπορέσει να πιστέψει πως είναι αλήθεια.
Σε εξεταστική περίοδο του χειμερινού εξαμήνου σε εξεταζόμενο μάθημα υπήρξε παραπάνω από εκατό τοις εκατό προσέλευση. Τι σημαίνει αυτό; Οι τέσσερις αίθουσες του κτηρίου ήταν γεμάτες, με τα θρανία να φθάνουν μέχρι την είσοδο της πόρτας. Στους διαδρόμους επικρατούσε το αδιαχώρητο, κανονικός πανικός. Και όσο περνούσε η ώρα, όλο και περισσότεροι φοιτητές εισέρχονταν στις κατάμεστες αίθουσες. Άλλοι φώναξαν, άλλοι αγανάκτησαν και έφυγαν και άλλοι βρήκαν θέση στο σταματημένο και συνάμα χαλασμένο ασανσέρ.
Η επόμενη μέρα βρήκε τον φοιτητικό σύλλογο στο γραφείο του Προέδρου του Τμήματος να ζητά λύσεις για το πρόβλημα. Ο Πρόεδρος απήντησε πως το κτηριακό ζήτημα δεν ήταν στις αρμοδιότητές του και πως οι φοιτητές έπρεπε να απευθυνθούν στη Πρυτανεία. Στάλθηκε λοιπόν επιστολή έντονης διαμαρτυρίας, στην οποία οι φοιτητές ζητούσαν την άμεση λύση του ζητήματος. Απάντηση δεν έλαβαν ποτέ!
Τι να πει κάνεις για όλα αυτά; Εν έτει 2016 να μην υπάρχει η στοιχειώδης οργάνωση στα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας; Από τη μία πλευρά βέβαια, μπορεί κάποιος να πει πως όλα αυτά είναι τα αποτελέσματα της κρίσης που βιώνει η χώρα μας. Από την άλλη όμως, είναι δυνατόν οι πρυτανικές αρχές να στέκονται με αδιαφορία απέναντι σε τόσο σημαντικά θέματα;
Σε καμία περίπτωση πάντως δεν επιβραβεύουμε τη στάση αυτή του κράτους, το οποίο αντί να προσφέρει απλόχερα τις κατάλληλες υποδομές για την μόρφωση της νέας γενιάς καταστρέφει τις ήδη υπάρχουσες. Σίγουρα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, αλλά χρειάζεται εκτός από αρκετά χρήματα και πραγματική θέληση.
Είναι κρίμα και άδικο λοιπόν, ενώ έχουμε ένα αρκετά καλό ακαδημαϊκό πρόγραμμα σπουδών να μην έχουμε τις κατάλληλες οργανωτικές υποδομές για να το στηρίξουμε. Πολύ κρίμα…
* Η Μαριρένα Σαλακούμα παρακολουθεί το σεμινάριο δημοσιογραφίας του Citycampus.