#Debate: Παλαιός ή Σύγχρονος κινηματογράφος

της Χριστίνας Τριανταφύλλου και του Στέλιου Αμπατζίδη

Στην πορεία της ζωής οι άνθρωποι περνάμε μέσα από διάφορα στάδια, όπου αναρωτιόμαστε πολλές φορές ποια είναι η καλύτερη επιλογή, απόφαση ή «διαδρομή» ή αλλιώς αν αξίζει ένα ρίσκο, μια προσπάθεια, μια δοκιμή, ένας φόβος. Άλλοτε νιώθουμε πως όλα όσα συμβαίνουν στην ζωή μας είναι μέρος μίας ταινίας και άλλοτε γινόμαστε μάρτυρες αξέχαστων κινηματογραφικών προβολών. Το σίγουρο είναι πως ο κινηματογράφος, είτε ο παλιός είτε ο σύγχρονος, έχει αξιοσημείωτη θέση στην καρδιά πολλών ανθρώπων, διότι καταφέρνει να «διεγείρει» με μαγικό τρόπο τις περισσότερες από τις αισθήσεις μας και να δημιουργήσει τα πιο αναπάντεχα συναισθήματα.

Υπέρ του παλαιού κινηματογράφου

  1. Ασπρόμαυρη εικόνα

Δε χωρά αμφιβολία πως τα μέσα της σημερινής εποχής προσφέρουν εξαιρετικές δυνατότητες, αλλά η ασπρόμαυρη εικόνα εξακολουθεί να έχει ανεκτίμητη αξία. Η απουσία χρωμάτων δημιουργεί μια νοσταλγική και ρετρό διάθεση, ενώ ταυτόχρονα, επικεντρώνει την προσοχή στην υπόθεση που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Τα συναισθήματα, οι σκέψεις, οι ενέργειες και οι προσωπικότητες των ηρώων έχουν τον κυρίαρχο ρόλο σε αυτή την περίπτωση. Και αν μάλιστα αυτό το στοιχείο σε ελκύει στις ταινίες, θα τις λατρέψεις σίγουρα.

  1. Βουβός κινηματογράφος

Όταν ακούμε τη φράση «βωβός κινηματογράφος», μας έρχεται συχνά στο μυαλό ο Τσάρλι Τσάπλιν. Πρόκειται για ένα είδος κινηματογράφου εξαιρετικά ασυνήθιστο στο σύγχρονο κοινό, αλλά, συγχρόνως, ενδιαφέρον λόγω της διαφορετικότητάς του. Ο βωβός κινηματογράφος δίνει έμφαση στην κινούμενη εικόνα χωρίς φίλτρα και μοντάζ. Δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει, αλλά να αναδείξει την αξία και την ουσία των εκφράσεων και των κινήσεων που είναι ικανά να μεταδώσουν πληθώρα συναισθημάτων στην ψυχή του ανθρώπου.

  1. Αναδρομή στο παρελθόν της ανθρωπότητας

Παρακολουθώντας μια σειρά από παλιές κινηματογραφικές ταινίες, έρχεσαι σε επαφή με άλλες εποχές. Εκεί, η καθημερινότητα της ανθρωπότητας βασιζόταν σε διαφορετικά δεδομένα, οι αντιλήψεις και οι απόψεις ποίκιλαν και η τεχνολογία βρισκόταν σε πολύ πρώιμα στάδια. Συγχρόνως, είναι πολύ πιθανό να έρθεις αντιμέτωπος και με επαναλαμβανόμενα μοτίβα σε γεγονότα, συμπεριφορές, αλλά και ανθρώπινες σχέσεις. Μπορείς να τα αξιολογήσεις και να αντιληφθείς τα σημεία, στα οποία η σημερινή κοινωνία εξελίχθηκε ή ίσως έμεινε στάσιμη συλλογικά και ατομικά.

  1. Προσωπική ανακάλυψη

Έχοντας γίνει θεατής μιας ιστορίας, έρχεσαι σε επαφή με την προσωπική εξερεύνηση. Οι κινηματογραφικοί ήρωες του παρελθόντος δεν παύουν να αντιπροσωπεύουν ανθρώπους με όνειρα, ανάγκες και διαφορετικούς κοινωνικούς ρόλους. Παρατηρώντας τους ήρωες μπορεί να ταυτιστείς και να διαπιστώσεις τη διαχρονικότητα της ανθρώπινης ψυχής.

Όσοι είναι «εραστές» της έβδομης τέχνης, αξίζει να τιμήσουν τον κινηματογράφο των παλαιότερων χρόνων. Έτσι, όχι μόνο δεν θα τους αποθαρρύνει να τον παραμελήσουν, αλλά θα τον «ερωτευτούν» από την αρχή.

Υπέρ του Σύγχρονου Κινηματογράφου

  1. Έγχρωμος κινηματογράφος

Οι πρώτες προσπάθειες για την υλοποίηση του έγχρωμου κινηματογράφου είχαν ξεκινήσει ήδη από το 1908, με μία αγγλική παραγωγή οχτώ λεπτών με τον τίτλο «A visit to the seaside». Συνεχίστηκε από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 μέχρι τη δεκαετία του 1950, με χαρακτηριστικές ταινίες, όπως «Ο μάγος του Οζ» και την ομόλογη «Όσα παίρνει ο άνεμος», το 1939. Η τεχνική, που χρησιμοποιήθηκε, ήταν αυτή της Monopack Technicolor. Παρά το γεγονός πως η παραγωγή ταινιών δεν είχε μεγάλη πέραση τη δεκαετία του 50, η δεκαετία του 1960 έμελλε να είναι η καθοριστική χρονιά, με την επικράτηση αυτού του είδους και την αξιοποίηση και ανάπτυξη της σχετικής τεχνολογίας.

2. Τρισδιάστατες ταινίες

Από τη στιγμή που η τεχνολογία ακολούθησε ραγδαία ανάπτυξη, οι τηλεθεατές ζητούσαν πιο πρωτότυπες προτάσεις. Έτσι, προκειμένου το κοινό να μη χάσει το ενδιαφέρον του, δημιουργήθηκαν οι τρισδιάστατες ταινίες. Αν και παρουσιάστηκαν κάποιες επιπλοκές κατά την υλοποίηση αυτών, η συμβολή της τεχνολογίας ήταν και πάλι καταλυτική. Το χαρακτηριστικό όμως, που κάνει τις τρισδιάστατες ταινίες να ξεχωρίζουν, είναι η χρήση των πολωμένων γυαλιών μέσω της Καναδικής τεχνολογίας ΙΜΑΧ, χωρίς να προκαλούν ζάλη ή πονοκέφαλο. Αυτά επικράτησαν τη δεκαετία του 1980 και του 1990. Εξίσου ανάλογα δείγματα γραφής είναι η ταινία «Jaws» (1983) και η ταινία «Avatar» του James Cameron. Έτσι, εξαιτίας της τελευταίας, επικράτησε ως τις μέρες μας και η επιστημονική φαντασία ως θεματικής στη σε αντίστοιχες από αυτές.

3. Νέος ήχος

Τέλος, στην εποχή του παλιού κινηματογράφου, είχαμε την επικράτηση του βωβού κινηματογράφου. Συχνά, οι ταινίες πλαισιώνονταν από ζωντανή μουσική μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1920. Η εικόνα και ο ήχος δεν μπορούσαν να συγχρονιστούν πλήρως, η ένταση του ήχου δεν μπορούσε να ελεγχθεί, έχοντας ως αποτέλεσμα να υπάρχει κακή ποιότητα και  ακρίβεια του ήχου. Η κατάσταση αυτή ωστόσο άλλαξε, καθώς η μουσική μπορούσε να αναπαραχθεί και σε αυτό βοηθούσε ένας δίσκος, ο οποίος συγχρονίζεται με τη μηχανή προβολής της ταινίας. 

Γίνεται φανερό ότι ο κινηματογράφος έχει περάσει από διάφορες φάσεις εξέλιξης, ενώ η καθεμία παρουσιάζει τα δικά της χαρακτηριστικά.  Οι τηλεθεατές άλλοτε καταλήγουν στην παρακολούθηση ταινιών από τον παλαιό και άλλοτε από το νέο κινηματογράφο. Βέβαια, είτε με βάση το νέο, είτε με τον παλαιό, η παρακολούθηση ταινιών παραμένει ένας σημαντικός τρόπος ψυχαγωγίας.

Θέλεις να σπουδάσεις στο εξωτερικό και δεν έχεις σε ποιον να απευθυνθείς; Μπες στο studybuddy.gr, κάνε εγγραφή και λύσε όλες σου τις απορίες σήμερα!

Αν επιθυμείς να διεκδικήσεις υποτροφίες στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, ο Οδηγός Υποτροφιών του citycampus που μόλις κυκλοφόρησε σου προσφέρει ό,τι χρειάζεσαι!

Θέλεις να ενημερώνεσαι έγκυρα και κυρίως έγκαιρα με το πάτημα ενός κουμπιού; Κατέβασε την εφαρμογή μας από το Playstore (citycampus.gr) και διάβασε όλα τα νέα άρθρα εύκολα και γρήγορα!