“Δυστυχώς το προωθούν (την τηλεκπαίδευση) οι διοικήσεις των χωρών, επειδή έτσι μπορούν πιο εύκολα να ελέγχουν την όλη κατάσταση στην εκπαίδευση (και έχουμε ήδη πολλά παραδείγματα).”
Η κ. Irina Tresorukova είναι Associate Professor στο Department of Byzantine and Modern Greek Philology of Philological Faculty of Moscow State – Lomonosov University.
Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε με την Public Relations, Marketing and Communication Manager του citycampus.gr, Μυρτώ Υφαντή και αποτελεί μέρος της δημοσιογραφικής έρευνας του citycampus.gr για την τηλεκπαίδευση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Κ. Tresorukova, σας ευχαριστούμε για τη συνέντευξη! Πιστεύετε ότι η τηλεκπαίδευση, όπως προέκυψε και εφαρμόστηκε από την έναρξη της πανδημίας CoVid19 είναι μια αναγκαιότητα ή μια ευκαιρία και γιατί;
Δεν είναι ούτε αναγκαιότητα, ούτε ευκαιρία, είναι μια τεράστια ζημία που προκλήθηκε και συνεχίζει να βλάπτει την εκπαίδευση. Η τηλεκπαίδευση μπορεί να είναι συμπληρωματική, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι κύριος τρόπος διδασκαλίας, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όταν πρόκειται για θεμελιώδεις γνώσεις (όπως π.χ. Ιατρική, Φυσική, Χημεία, Κατασκευαστική κ.α.) και όχι για μετεκπαίδευση.
Πόσο εξοικειωμένη ήσασταν στην έναρξη της τηλεκπαίδευσης με τη συγκεκριμένη πρακτική;
Γνωρίζω και τις τακτικές και τις πλατφόρμες σχετικά καλά.
Ποια πιστεύετε ότι ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισαν οι φοιτητές σας κατά την εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης;
Το πρώτο και το βασικό πρόβλημα είναι η έλλειψη της ανθρώπινης επαφής που έχουν στην πραγματική και όχι στην εικονική ζωή. Ένα μεγάλο μέρος έχει πλέον ψυχολογικά προβλήματα και, εφόσον γνωρίζω, έχει επιθυμία να απευθυνθεί σε ψυχολόγους. Εξάλλου οι φοιτητές λένε ότι δεν θεωρούν χρήσιμη την τηλεκπαίδευση, επειδή δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με την εκπαίδευση δια ζώσης.
Ήταν έτοιμο το Τμήμα σας να αντιμετωπίσει τις πρώτες δυσκολίες που προέκυψαν από την εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης;
Είχαμε σχετικά προβλήματα, επειδή τα περισσότερα βιβλία και εγχειρίδια που χρησιμοποιούμε, ήταν σε μορφή έντυπου βιβλίου.
Η αλληλεπίδρασή σας με τους φοιτητές μέχρι ποιο βαθμό επηρεάστηκε;
Σε μεγάλο βαθμό, επειδή συνηθίζουμε να διοργανώνουμε πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες και να ενθαρρύνουμε τους φοιτητές να μάθουν κάτι καινούργιο, τώρα όμως δεν υπάρχει δυνατότητα να διοργανώσουμε κάτι.
Ποια πιστεύετε ότι ήταν η πιο αρνητική πτυχή ή επίπτωση της τηλεκπαίδευσης;
Η έλλειψη ανθρώπινης επαφής.
Ποια θεωρείτε ότι ήταν η πιο θετική πλευρά ή επίπτωση της τηλεκπαίδευσης;
Η μείωση του αριθμού των κρουσμάτων.
Προσωπικά προτιμάτε τηλεκπαίδευση ή δια ζώσης εκπαίδευση και γιατί;
Προτιμώ την εκπαίδευση για ζώσης, επειδή παρέχεται η δυνατότητα της ανθρώπινης επαφής, συζήτησης και εξαλείφονται πολλά ψυχολογικά προβλήματα που δημιουργούνται στην απομόνωση, όπως έχουν δείξει τα δύο τελευταία εξάμηνα.
Πιστεύετε ότι η τηλεκπαίδευση είναι ένας θεσμός που ήρθε για να μείνει μόνιμα έστω σε κάποια έκταση αν όχι συνολικά; Ποια είναι η άποψή σας στο ζήτημα;
Δυστυχώς το προωθούν οι διοικήσεις των χωρών, επειδή έτσι μπορούν πιο εύκολα να ελέγχουν την όλη κατάσταση στην εκπαίδευση (και έχουμε ήδη πολλά παραδείγματα). Η τηλεκπαίδευση για μένα μπορεί να μείνει ως ένα βοηθητικό εργαλείο στις περιπτώσεις που ένας άνθρωπος δεν έχει δυνατότητα να επισκέπτεται κάποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Δεν μπορεί όμως να γίνει ένας βασικός θεσμός.
Κ. Tresorukova, σας ευχαριστούμε θερμά για τη συμμετοχή σας στην έρευνα.
Και εγώ σας ευχαριστώ!
