“… χωρίς αυτό να σημαίνει ότι (η τηλεκπαίδευση) μπορεί να αποτελέσει έναυσμα περιορισμού των εκπαιδευτικών δαπανών στο πλαίσιο ενός υποκριτικά θεωρούμενου εκσυγχρονισμού.”
Ο κ. Αθανάσιος Μιχάλης είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το επιστημονικό του ενδιαφέρον είναι η Διδασκαλία της Ελληνικής ως μητρικής και ως δεύτερης γλώσσας με τη χρήση των νέων τεχνολογιών.
Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε με τον CEO του citycampus.gr Κωνσταντίνο Πολέμη και αποτελεί μέρος της δημοσιογραφικής έρευνας του citycampus.gr για την τηλεκπαίδευση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Κ. Μιχάλη, σας ευχαριστούμε θερμά για την αποδοχή της πρόσκλησής μας να μας μιλήσετε για την τηλεκπαίδευση. Πιστεύετε ότι η τηλεκπαίδευση, όπως προέκυψε και εφαρμόστηκε από την έναρξη της πανδημίας CoVid19 είναι μια αναγκαιότητα ή μια ευκαιρία και γιατί;
Είναι και τα δύο: αναγκαιότητα, γιατί εφαρμόστηκε λόγω του απαγορευτικού / του εγκλεισμού ως συνέπειας της πανδημίας, και ευκαιρία, γιατί εξ αιτίας της συγκεκριμένης αναγκαιότητας πλεύσαμε όλοι σε μέχρι σήμερα αχαρτογράφητα για τους περισσότερους από εμάς ύδατα και γνωρίσαμε ένα νέο εκπαιδευτικό περιβάλλον, με δυνατότητα πολλών εφαρμογών και κάλυψης αναγκών (π.χ. διδασκαλία εξ αποστάσεως / τηλεδιδασκαλία λόγω ασθένειας απουσίας σε συνέδριο).
Πόσο εξοικειωμένος ήσασταν στην έναρξη της τηλεκπαίδευσης με τη συγκεκριμένη πρακτική;
Δεν ήμουν εξοικειωμένος με πλατφόρμες, όπως το youtube, το skype for business, τo zoom ή το webex, ήμουν όμως με το Moodle στο πλαίσιο της επιμόρφωσης β’ επιπέδου στους φιλολόγους.
Κατά την υποχρεωτική εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης η αλληλεπίδρασή σας με τους φοιτητές μέχρι ποιο βαθμό επηρεάστηκε;
Δεν επηρεάστηκε στον βαθμό που αρχικά νόμιζα, καθώς υπήρχε η δυνατότητα υποβολής ερωτήσεων, συζήτησης, ομόχρονης είτε μέσω chat, αλλά, όπως και να έχει, η δια ζώσης διδασκαλία με την οπτική επαφή του συνόλου των παρακολουθούντων φοιτητών / -ουσών φοιτητριών, της γλώσσας του σώματος φοιτητών και δασκάλου, της μη λεκτικής επικοινωνίας δηλαδή, και του όλου συγκειμένου είναι άλλη διαδικασία.
Ποια πιστεύετε ότι ήταν η πιο αρνητική πτυχή ή επίπτωση της τηλεκπαίδευσης;
Η απώλεια της ζωντανής επικοινωνίας, κυρίως στο διαδραστικό της πλαίσιο. Και φυσικά, τα προβλήματα που οφείλονται στους λεγόμενους τεχνικούς λόγους.
Ποια θεωρείτε ότι ήταν η πιο θετική πλευρά ή επίπτωση της τηλεκπαίδευσης;
Η δυνατότητα συμμετοχής στο μάθημα πολλών φοιτητών οι οποίοι είχαν αδυναμία προσέλευσης στο δια ζώσης μάθημα.
Πιστεύετε ότι η τηλεκπαίδευση αποτελεί μια ευκαιρία για εξοικονόμηση οικονομικών πόρων στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο;
Ναι, καθώς υπάρχει δυνατότητα οργάνωσης σεμιναρίων, μεταπτυχιακών μαθημάτων, διεθνοποίησης της διδασκαλίας συγκεκριμένων αντικειμένων, διοργάνωσης ημερίδων και συνεδριών μέσω τηλεδιάσκεψης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μπορεί να αποτελέσει έναυσμα περιορισμού των εκπαιδευτικών δαπανών στο πλαίσιο ενός υποκριτικά θεωρούμενου εκσυγχρονισμού.
Προσωπικά προτιμάτε τηλεκπαίδευση ή δια ζώσης εκπαίδευση και γιατί;
Παρόλο που με εξέπληξε θετικά η τηλεκπαίδευση, προτιμώ τη δια ζώσης για τους λόγους που προανέφερα.
Πιστεύετε ότι η τηλεκπαίδευση είναι ένας θεσμός που ήρθε για να μείνει μόνιμα έστω σε κάποια έκταση αν όχι συνολικά; Ποια είναι η άποψή σας στο ζήτημα;
Ναι, τώρα πια το θεωρώ σίγουρο: ήρθε για να μείνει. Και όλοι μας θα αναστοχαστούμε και θα διερευνήσουμε τρόπους αξιοποίησής της στο πλαίσιο των μαθημάτων μας ή των συνεργασιών με τους φοιτητές μας.
Κ. Μιχάλη σας ευχαριστούμε θερμά για την συνέντευξη, αποτελεί τιμή για το citycampus.gr η συμμετοχή σας σε αυτή.
Και εγώ σας ευχαριστώ θερμά για το βήμα που μου δώσατε να κοινοποιήσω τις απόψεις μου.
