Περί σεισμού και Ιωαννίνων
Από τη Νίκολα Παγκράτη
Είναι γνωστό ότι σε καταστάσεις σοβαρές θα ήταν καλό να αντιδρούμε με ψυχραιμία. Πόση, όμως, ψυχραιμία μπορείς να διατηρήσεις σε σεισμούς των 5 ρίχτερ μέσα στο σπίτι σου το βράδυ του Σαββάτου, έχοντας πιει τσίπουρα και βλέποντάς τα όλα να μετακινούνται; Διπλή η ανησυχία, λοιπόν, καθώς κοινώς χάνεις τα αυγά και τα πασχάλια με το μεγάλο αριθμό των μετασεισμών να αποτελούν το κερασάκι στην τούρτα.
Με αυτά και με αυτά ξημερώνει Κυριακή έχοντας μείνει στους δρόμους εκτός κτιρίου γύρω στις 7 το πρωί προσπαθώντας να πείσεις τον εαυτό σου να διατηρήσει την ψυχραιμία του, ενώ εκείνη τη στιγμή αισθάνεσαι κυριολεκτικά τη γη να τρέμει κάτω από τα πόδια σου. Συνεπώς, πού να μείνεις μόνος σπίτι σου, οπότε μαζεύεστε με τους φίλους σου σαν φοβισμένα κουτάβια να κοιμηθείτε αγκαλιά όλοι μαζί σε κάποιο σπίτι. Ξημερώνοντας, λοιπόν, βάζεις τις ειδήσεις να δεις εάν θα πουν τίποτα για τα πολλαπλά “τρέμουλα” των Ιωαννίνων που στους περισσότερους προκάλεσαν τόσο πανικό, ώστε να φύγουν από την πόλη. Προσπαθείς να καταλάβεις μέσα στο χάος των ειδήσεων και ταυτόχρονα στα τηλέφωνα και στα μηνύματα που πέφτουν βροχή από τον πανικό των δικών σου ανθρώπων.
Αφού περνάνε οι πρώτες ώρες σκέφτεσαι “δε γίνεται, θα ηρεμήσει!” Ο σεισμός, όμως, συνεχίζει κανονικά να εμφανίζεται και τις υπόλοιπες ώρες. Οπότε αποφασίζεις να μην μείνεις μόνος σπίτι και να ξαναπεράσεις τη μέρα σου με τους φίλους σου, να μαγειρέψετε και να κοιμηθείτε όλοι μαζί έτσι, ώστε εάν συμβεί κάτι να μη σε βρει μόνο σου. Βιώνοντας τους μετασεισμούς (οι οποίοι έφτασαν τον αριθμό των 220 μέχρι το τέλος, με μεγάλη πιθανότητα να τον ξεπέρασαν) έχεις πλέον συνηθίσει τόσο πολύ το κούνημα που θεωρείς ότι αρχίζεις να μην το αντιλαμβάνεσαι πλήρως (ας μην αρνούμαστε και το ενδεχόμενο να έχεις γίνει τόσο πολύ ψυχάκιας που νομίζεις ότι όλα γύρω σου γυρίζουν ασταμάτητα).
Τελικά, οι σεισμοί μέχρι και σήμερα μία στο τόσο γίνονται και δε σταματάνε από ό, τι φαίνεται. Το φλέγον, όμως, θέμα σε αυτήν την κατακλείδα ήταν να τονιστεί ότι στην τελική τη φύση δεν μπορείς να τη δαμάσεις, άμα είναι να σε βρει το κακό, θα σε βρει όπου και να είσαι. Θεωρήθηκε αυτόματα η φυγή ως μια λύση, χωρίς κανείς να σκεφτεί την πιθανότητα κατολίσθησης ή κάποιας παράπλευρης ζημιάς. Άρα δεν είναι το πού θα σε βρει αυτό που μετράει, αλλά το πώς θα το αντιμετωπίσεις και το πώς θα το διαχειριστείς. Θα παραμείνεις ψύχραιμος Άρα δεν είναι το πού θα σε βρει αυτό που μετράει, αλλά το πώς θα το αντιμετωπίσεις και το πώς θα το διαχειριστείς.και ώριμος, αποδεχόμενος πως ό, τι και να συμβεί το δέχεσαι και το προσπερνάς ή το αναλύεις με ωριμότητα ή το βάζεις στα πόδια, επειδή δεν μπορείς να σκύψεις πάνω στο πρόβλημα και να το δεις γενναία; Όπως και να έχει, θα σε βρει όπου και να είσαι, γιατί έτσι είναι η φύση, απρόβλεπτη.
