Πώς μπορούν να βοηθήσουν τα Πανεπιστήμια στην αναβάθμιση των τεχνών

της Αθηνάς Πολατσίδου

Η μάθηση αλλάζει, η τεχνολογία εξελίσσεται και ο τρόπος διδασκαλίας δεν έχει καμία σχέση με ότι ίσχυε στο παρελθόν. Έχει ελαττωθεί η προσπάθεια δημιουργικής γραφής από τα παιδιά και από τους καθηγητές. H γνώση θεωρείται τυποποιημένη. Σε ένα τέτοιο μοτίβο λοιπόν κινούνται και τα πανεπιστήμια. Οι τέχνες βρίσκονται σε κρίση. Οι νέοι πλέον δεν στρέφονται προς μια κατεύθυνση σπουδών που σχετίζεται με το χώρο της τέχνης, καθώς δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες και πολλά τμήματα για κάτι τέτοιο. Προκειμένου λοιπόν να λυθεί αυτό το πρόβλημα, πρέπει να επεξεργαστούμε τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν οι τέχνες να εισχωρήσουν στο πρόγραμμα σπουδών.

Στενότερη συνεργασία με τη βιομηχανία των τεχνών

Οι δυο τομείς δεν εμφανίζουν κοινά χαρακτηριστικά σε σχέση με τους ρυθμούς που λειτουργούν, και αυτό γιατί τα πανεπιστήμια παρουσιάζουν μια σχετική καθυστέρηση. Παρά  τις δυσκολίες, τέτοια συνεργασία θα έφερνε και τους νέους πιο κοντά στις τέχνες. Θα τους έκανε να νιώθουν πιο κοντά στη συγκεκριμένη βιομηχανία.

Προώθηση του πανεπιστημίου ως “ηγέτη σκέψης”

Τα πανεπιστήμια μπορούν να λειτουργήσουν ως  «η φωλιά των νέων»  από την οποία θα εκκολάπτουν νέες δημιουργικές ιδέες. Αυτές με την σειρά τους, θα αποτελέσουν έργο για επόμενα μαθήματα. Παραδείγματα υπάρχουν ανά τον κόσμο. Ένα από αυτά είναι το «Warwick University»,  που υποστηρίζει εταιρείες όπως το China Plate theatre studio  για την ανάπτυξη νέων ιδεών. Παρομοίως στις ΗΠΑ, υπήρχε σχέση εταιρειών μόδας με το Yale School of Drama για τη βοήθεια και την ανάπτυξη και των δύο πλευρών.

Βελτίωση της μετάβασης από τη στεγνή μάθηση στη μελέτη τεχνών

Υπάρχει ανάγκη για προγράμματα που θα διευκολύνουν τη μετάβαση από τα μαθήματα στη βιομηχανία της τέχνης. Ένα παράδειγμα, αποτελεί η Εθνική Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης του Beaconsfield. Συγκεκριμένα, στοχεύει στη στήριξη της εισόδου στη βιομηχανία υψηλόβαθμων γυναικών στα ΜΜΕ ή και ατόμων με αναπηρία. Υπάρχει βέβαια μεγάλο πρόβλημα σε αυτό τον κλάδο με τις γυναίκες. Σύμφωνα με μελέτες, περισσότερες γυναίκες το σπουδάζουν αλλά ένα μικρό ποσοστό καταλήγει να δουλεύει σε αυτό τον τομέα . Παρόμοια στατιστικά αποτελέσματα εμφανίζουν και οι θεατρικοί συγγραφείς και οι σκηνοθέτες.

Οργάνωση φεστιβάλ

Η οργάνωση φεστιβάλ μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές να δικτυωθούν στον κλάδο τους και να αποκτήσουν επαφές που ίσως τους φανούν χρήσιμες για το μέλλον τους. Δύο  παραδείγματα είναι το Πανεπιστήμιο Winchester, και το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ. Το πρώτο διοργανώνει το φεστιβάλ συγγραφέων του Winchester και το δεύτερο διοργανώνει το συνέδριο των εθνικών συγγραφέων με το West Midlands.

Δημιουργία καμπάνιας

Τα πανεπιστήμια και η βιομηχανία μπορούν να συνεργαστούν για να διαμορφώσουν την κυβερνητική πολιτική για τις τέχνες και να βελτιώσουν το επάγγελμα.Μια λύση είναι να ζητούν φορολογικές ελαφρύνσεις για τους καλλιτέχνες. Στο Central Saint Martins, εγκαινιάστηκε πρόσφατα το Student Guide to Writing. Αυτό στοχεύει στη διεύρυνση της πρόσβασης στην τέχνη με πιο εύκολο τρόπο και με καλύτερη επαγγελματική καθοδήγηση.

Σε γενικότερες γραμμές, τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα χρειάζονται ένα πιο εκσυγχρονισμένο πρόγραμμα σπουδών που θα έχει πιο άμεση σχέση με τις τέχνες και τη δημιουργικότητα. Μια τέτοια σχέση είναι ικανή να φέρει έναν αέρα ανανέωσης και να βοηθήσει τους νέους να ανακαλύψουν τις κρυφές τους ικανότητες.

Αν επιθυμείς να διεκδικήσεις υποτροφίες στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, ο Οδηγός Υποτροφιών του Citycampus που μόλις κυκλοφόρησε σου προσφέρει ό,τι χρειάζεσαι!

Θέλεις να ενημερώνεσαι έγκυρα και κυρίως έγκαιρα με το πάτημα ενός κουμπιού; Κατέβασε την εφαρμογή μας από το Playstore (citycampus.gr) και διάβασε όλα τα νέα άρθρα εύκολα και γρήγορα!