Ο Aστακός
Της Έλενας Σκούφου
Πρωταγωνιστούν: Colin Farrell, Rachel Weisz, Léa Seydoux
Σενάριο: Ευθύμης Ευθυμίου, Γιώργος Λάνθιμος
Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος
Τοποθετημένη σ’ ένα δυστοπικό περιβάλλον, η κοινωνία που παρουσιάζεται στον «αστακό» αποτελείται απ’ την Πόλη, στην οποία ζουν μόνο ζευγάρια, το Ξενοδοχείο, όπου υποχρεωτικά προσέρχονται οι άνθρωποι για να βρουν ταίρι και το Δάσος, που αποτελεί το καταφύγιο των «Μοναχικών».
Η υπόθεση επικεντρώνεται σ’ έναν άνδρα, που έχει χάσει τη σύζυγό του και εντός 45 ημερών, πρέπει να έχει βρει νέα σύντροφο, αλλιώς οι υπεύθυνοι του Ξενοδοχείου που διαμένει, θα τον μετατρέψουν σ’ ένα ζώο της επιλογής του. Ύστερα από μια άκαρπη προσπάθεια και μια σειρά τραγικών καταστάσεων, ο κεντρικός ήρωας αποφασίζει να διαφύγει στο Δάσος και να ταχθεί στους «Μοναχικούς» οι οποίοι απαγορεύουν τη σύναψη ή οποιαδήποτε εκδήλωση ερωτικής σχέσης, μεταξύ των μελών. Φυσικά, σε περίπτωση παράβασης του κανόνα, οι παραβάτες τιμωρούνται φρικτά.
Και ενώ οι «Μοναχικοί» φαίνεται πως είναι αυτοί που σπάνε τους κοινωνικούς κανόνες, μιας και η υποθετική κοινωνία απαγορεύει στους πολίτες της να κυκλοφορούν ελεύθεροι, είναι στην ουσία αυτοί που θέτουν στους εαυτούς τους τον μεγαλύτερο περιορισμό για το ανθρώπινο γένος, την κατάπνιξη της ερωτικής έλξης. Ωστόσο, δίχως να μπορεί πάντα ο άνθρωπος να αποτινάξει τις φυσικές του καταβολές, η ερωτική επιθυμία είναι αναπόφευκτη, γεγονός που θα σημάνει την έναρξη των περιπετειών του «παράνομου» ζεύγους και θα οδηγήσει την πλοκή της ταινίας σ’ ένα διφορούμενο τέλος, που επιτρέπει στον θεατή την ελεύθερη ερμηνεία.
Στην ουσία, « ο αστακός » είναι μια ταινία κανόνων. Η κοινωνία της, είναι μια κοινωνία κανόνων, που δε δύναται να καταπατηθούν, αλλά ακόμα και αν αυτό γίνει εφικτό, ξεπροβάλλει μια άλλη κοινωνία, βασισμένη αυτή τη φορά σε ακόμα πιο αυστηρούς κανόνες. Το άτομο της κοινωνίας, που έχει χαράξει με τελειότητα ο Ευθυμίου και έχει σκηνοθετήσει υποβλητικά ο Λάνθιμος, βρίσκεται δέσμιο των κανόνων. Προσπαθώντας να αποδράσει απ’ τον έναν κοινωνικό περιορισμό, ορθώνεται μπροστά του ένας άλλος, πιο πολύπλοκος και πιο δύσκολος για ν’ ανατραπεί.
Αλληγορικά μιλώντας, « ο αστακός » αποτυπώνει τους περιορισμούς που υφίσταται ο άνθρωπος απ’ την κοινωνία και τους θεσμούς της, ακόμα και στον έρωτα. Τους ελέγχους και την καταπίεση τόσο σ’ αυτό το κομμάτι του πληθυσμού που είναι δεσμευμένο –δεν μπορεί άλλωστε να πράξει αλλιώς- όσο και στο υπόλοιπο κομμάτι, που επιθυμεί να ζει δίχως σύντροφο. Δε λείπει φυσικά η υποκρισία, αφού όλοι αναγκάζονται να βρουν ταίρι, γεγονός που σημαίνει πως οι σχέσεις δεν είναι πάντα αληθινές, δεν πηγάζουν από ανιδιοτελή αγάπη, αλλά ωθούνται δια βίας και φόβου, μη τυχόν και μείνουν μόνοι και μεταμορφωθούν σε ζώα.
Αποσπώντας δικαίως το Ειδικό Βραβείο Επιτροπής, του Χρυσού Λέοντα, στο Φεστιβάλ Βενετίας, « ο αστακός » συγκεντρώνει δραματικά και στοιχεία μαύρου χιούμορ, συγκαταλέγοντάς τον στις πιο επιτυχημένες ταινίες για τη χρονιά που μας πέρασε. Και με αυτή του την ταινία –όπως και με τον «Κυνόδοντα»- ο Λάνθιμος δε διστάζει να θίξει ευαίσθητα θέματα που πολώνουν το κοινό, δίνοντας το προσωπικό του στίγμα στην Έβδομη Τέχνη και αποδεικνύοντας πως μέσα από μια σειρά σοκαριστικών σκηνών και γεγονότων, γεννάται ο προβληματισμός στον θεατή και επέρχεται ταυτόχρονα η λύτρωση κοινού και ηρώων.
Αν επιθυμείς να διεκδικήσεις υποτροφίες στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, ο Οδηγός Υποτροφιών του citycampus που μόλις κυκλοφόρησε σου προσφέρει ό,τι χρειάζεσαι!
Θέλεις να ενημερώνεσαι έγκυρα και κυρίως έγκαιρα με το πάτημα ενός κουμπιού; Κατέβασε την εφαρμογή μας από το Playstore (citycampus.gr) και διάβασε όλα τα νέα άρθρα εύκολα και γρήγορα!
