Παγκόσμια Ημέρα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
Η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου. Πώς ξεκίνησε όμως η διαδρομή αυτή που καταλήγει στην 10η Δεκεμβρίου, ως γιορτή για τα ανθρώπινα δικαιώματα;
Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου υπογράφτηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου 1948. Όραμα των εμπνευστών της ήταν ένας κόσμος με δικαιώματα και ελευθερίες χωρίς διακρίσεις. Μεταξύ αυτών, είναι και το δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την ιθαγένεια, στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας, την εργασία, στην εκπαίδευση, το δικαίωμα στην τροφή και την κατοικία και το δικαίωμα συμμετοχής στη διακυβέρνηση.
Οι πρώτες διακηρύξεις
Η έννοια των ανθρώπινων δικαιωμάτων εμφανίστηκε στην Δυτική Ευρώπη τον 17ο αιώνα, ως απόρροια πολιτικής, φιλοσοφικής και κοινωνικής εξέλιξης. Έκτοτε καθιερώθηκε μέσα από διεθνείς και εθνικές διακηρύξεις. Ως αφετηρία ορίζεται η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το 1689. Τότε που το αγγλικό κοινοβούλιο τερμάτισε την ελέω θεού βασιλεία και καθιέρωσε την ελεύθερη εκλογή των μελών του. Έτσι περιορίστηκαν τα βασιλικά προνόμια.
Ακολούθησαν η Διακήρυξη της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας της 4ης Ιουλίου 1776 και οι Διακηρύξεις των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη της Γαλλικής Επανάστασης (1789 και 1793). Τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα προστάτευαν και τα πρώτα Συντάγματα των επαναστατημένων Ελλήνων. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση ο Λένιν συνέταξε την Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Εργαζομένων και του Εκμεταλλευόμενου Λαού, που δημοσιεύτηκε στις 16 Ιανουαρίου 1918. Σε αυτήν δεν γινόταν αναφορά στα ατομικά και θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου, που υποχωρούν υπέρ του κοινωνικού συνόλου και των συλλογικών δικαιωμάτων.
Η διεθνοποίηση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Η διεθνοποίηση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήρθε ως αποτέλεσμα στις συνέπειες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν η αποφασιστικότητα της διεθνούς κοινότητας, να μην ξανασυμβούν ποτέ στο μέλλον οι αγριότητες που προκάλεσε ο φονικός αυτός πόλεμος με τα 60 εκατομμύρια νεκρούς. Ως αφετηρία για την πορεία αυτή θεωρείται ο Χάρτης του Ατλαντικού. Υπεγράφη από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Φραγκλίνο Ρούσβελτ και τον Άγγλο πρωθυπουργό Γουίνστον Τσόρτσιλ στις 14 Αυγούστου 1941. Στο κείμενο αυτό, που αποτελούσε επίσης διατύπωση των σκοπών του πολέμου και των θεμελίων της μεταπολεμικής ειρήνης, διακηρυσσόταν ότι, «μετά την οριστική καταστροφή τής ναζιστικής τυραννίας, ελπίζουν να δουν να εγκαθιδρύεται μια ειρήνη που θα επιτρέψει σε όλα τα έθνη να διαβιούν με ασφάλεια στο εσωτερικό των συνόρων τους και θα εξασφαλίσει σε όλους τους ανθρώπους των χωρών τη δυνατότητα ύπαρξης μακριά από τον φόβο και την ανάγκη».
Κάποιους μήνες αργότερα, την 1η Ιανουαρίου 1942, με τη Διακήρυξη των Ηνωμένων Εθνών της Ουάσινγκτον, οι αντιπρόσωποι 26 χωρών που ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση με τις δυνάμεις τού Άξονα εξέφρασαν την πεποίθησή τους ότι «μια ολοκληρωτική νίκη επί των εχθρών είναι ουσιώδης για την προάσπιση της ζωής, της ελευθερίας, καθώς και τη διατήρηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της δικαιοσύνης στις χώρες τους».
Η Διακήρυξη αποτελεί μια σημαντική τομή στην Ιστορία, καθώς τόλμησε να αναδείξει τα αναφαίρετα δικαιώματα που ανήκουν σε κάθε άνθρωπο μόνο και μόνο επειδή είναι άνθρωπος, ανεξάρτητα από φυλή, εθνικότητα, θρησκεία, πολιτική πεποίθηση. Για πρώτη φορά, μια διεθνής συμφωνία έβαλε στο επίκεντρο τα ανθρώπινα όντα αντί πολιτικών εξουσίας.
Αν επιθυμείς να διεκδικήσεις υποτροφίες στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, ο Οδηγός Υποτροφιών του Citycampus που μόλις κυκλοφόρησε σου προσφέρει ό,τι χρειάζεσαι!
 γιορτάζεται παγκοσμίως κάθε χρόνο, στις 10 του Δεκέμβρη.){kind=link}