Εργαζόμενοι Φοιτητές: Προκλήσεις και νέα δεδομένα
Μαριάννα Κούρτη, Δημήτρης Σακελλαρίδης και Άρτεμις Χαρδούβελη*
Ανάμεσα στις κατηγορίες νέων ανθρώπων που βγαίνουν στην αγορά εργασίας είναι και οι φοιτητές. Αυτοί που επιδιώκουν να φέρουν σε πέρας τις σπουδές τους σε εύλογο χρόνο, ενώ παράλληλα προσπαθούν να καλύψουν τα έξοδά τους. Έτσι, έρχονται συχνά σε δύσκολη θέση, καθώς καλούνται να εξισορροπήσουν τις ώρες εργασίας με εκείνες των παραδόσεων. Ο Γιάννης, η Μαριαλένα και η Αφροδίτη είναι απλώς τρεις από τις χιλιάδες περιπτώσεις φοιτητών που εργάζονται παράλληλα με τις σπουδές τους.
Γιάννης, 24 ετών, φοιτητής Νομικής
«Έχω εργαστεί σε αρκετές δουλειές, αλλά καμιά δεν ήταν μόνιμη. Ως σερβιτόρος σε μπαρ πληρωνόμουν αρκετά καλά κι είχα σταθερό εισόδημα. Ωστόσο, με απέλυσαν μετά από μερικούς μήνες. Στην συνέχεια, εργάστηκα σε μεταφορές-μετακομίσεις και βαψίματα, αλλά η αμοιβή ήταν πολύ μικρή. Επέλεξα να εργαστώ επειδή ήθελα να βγάλω το χαρτζιλίκι μου και να μην εξαρτώμαι οικονομικά από τους γονείς μου. Επίσης, ήθελα να νοικιάσω ένα διαμέρισμα και να φύγω από το πατρικό μου. Αν είχα τη δυνατότητα θα ενίσχυα και τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Μέχρι τώρα όμως δεν έχω καταφέρει να βγάλω αρκετά χρήματα. Είμαι αισιόδοξος για το μέλλον και ευελπιστώ να μπορέσω να αποκτήσω πλήρη ανεξαρτησία.»
Μαριαλένα, 18 ετών, φοιτήτρια Μαθηματικού
«Δουλεύω ως σερβιτόρα σε ένα εστιατόριο τέσσερις φορές την εβδομάδα. Είναι τα πρώτα χρήματα που βγάζω μόνη μου και τώρα συνειδητοποιώ την αξία τους. Το κλίμα στο εστιατόριο είναι αρκετά καλό, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν συγκρούσεις και οξυμμένα πνεύματα σε ώρες αιχμής. Παρόλα αυτά συνηθίζεις και επικεντρώνεσαι στην δουλειά σου, την οποία δε θες σε καμία περίπτωση να διακινδυνεύσεις. Όσον αφορά τώρα το οικονομικό, πρέπει να πω πως έχω μείνει και απλήρωτη. Βέβαια όταν μια επιχείρηση περνά δύσκολη εβδομάδα είναι επόμενο να καθυστερήσει η πληρωμή σου. Τα πουρμπουάρ μπορεί να σου δώσουν την μια μέρα 2 ευρώ και την άλλη 10. Δεν πρόκειται για τη δουλειά των ονείρων μου, απλώς καλύπτω με αυτή μέρος των προσωπικών μου εξόδων και παράλληλα βλέπω πως λειτουργεί μια επιχείρηση στον πυρήνα της. Το βασικότερο είναι να θέτεις προτεραιότητες, ώστε να μπορείς να είσαι απόλυτα συνεπής στην δουλειά, τακτικός στις παραδόσεις και να διατηρείς την κοινωνική σου ζωή στα επίπεδα που θέλεις».
Αφροδίτη, 21 ετών, φοιτήτρια Κοινωνιολογίας
«Έχω περάσει από διάφορες δουλειές που οι περισσότεροι φοιτητές φαντάζομαι θα έχουν κάνει. Αυτήν την περίοδο διανέμω φυλλάδια για μια κατασκευαστική εταιρεία. Δουλεύω 6 ώρες 5 φορές την εβδομάδα. Το καλό είναι ότι το ωράριο είναι κάπως ευέλικτο κι έτσι καταφέρνω να παρακολουθώ αρκετές παραδόσεις. Τα χρήματα δεν είναι πολλά, αρκούν όμως για να μην ζητάω από τους γονείς μου. Σαφώς, το βλέπω τελείως χρησιμοθηρικά μιας και δεν με καλύπτει επαγγελματικά αυτή η δουλειά σε καμία περίπτωση. Θα προτιμούσα να απασχολούμαι σε κάτι σχετικό με τις σπουδές μου, αλλά αυτό μοιάζει ουτοπικό σήμερα!»
Η έλευση της οικονομικής κρίσης σηματοδότησε μια σειρά αλλαγών, οι οποίες δεν άφησαν ανεπηρέαστη την ζωή των φοιτητών. Επομένως, δεν πρόκειται μόνο για φοιτητές που θέλουν να συμπληρώσουν το εισόδημά τους, να αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία ή να κάνουν πρακτική άσκηση στο αντικείμενο των σπουδών τους. Η όξυνση της οικονομικής κρίσης τα τελευταία χρόνια οδήγησε τους φοιτητές στην αναζήτηση εργασίας για βιοποριστικούς λόγους. Νέοι και νέες αποφασίζουν να θυσιάσουν μέρος του ελεύθερου χρόνου τους προκειμένου να ανταπεξέλθουν στην νέα τάξη πραγμάτων.
Αναμφίβολα, ο συνδυασμός των σπουδών, της εργασίας και της υγιούς κοινωνικής ζωής είναι μια σωστή πρόκληση που απαιτεί αυτοπειθαρχία, συγκέντρωση και γερό στομάχι. Η οικονομική ανεξαρτησία είναι συνήθως το δέλεαρ που κινητοποιεί τους φοιτητές, οι οποίοι δειλά δειλά θα τηλεφωνήσουν για να δηλώσουν το ενδιαφέρον τους σε μια αγγελία που ζητά σερβιτόρους, προσωπικό σε τηλεφωνικό κέντρο ή σε προώθηση προϊόντων. Η πρώτη εργασιακή εμπειρία ίσως να μην είναι αρκετά ευχάριστη (κόπωση, πενιχρός μισθός), παρόλα αυτά ένας καινούριος κύκλος έχει ανοίξει, ένας κύκλος γεμάτος απαιτήσεις.
Δυστυχώς, οι ευκαιρίες που υπάρχουν για τους φοιτητές είναι κάτι λιγότερο από ικανοποιητικές. Ασυνείδητοι εργοδότες, εκμεταλλευόμενοι την ανασφάλεια των νέων, προσφέρουν θέσεις εργασίας με εξευτελιστικούς μισθούς. Έτσι, οι συχνά ανειδίκευτοι σπουδαστές δεν έχουν άλλη επιλογή, παρά να συμβιβαστούν με τη σκληρή πραγματικότητα της αγοράς. Η πλειονότητα αυτών αναγκάζονται να δουλεύουν χωρίς ένσημα και ανασφάλιστοι. Ο ορισμός της υποαπασχόλησης.
Το κράτος οφείλει να μεριμνήσει για αυτό το ζήτημα και να σταθεί στο πλάι των νέων ανθρώπων που κάνουν τα πρώτα τους επαγγελματικά βήματα. Οι εργαζόμενοι φοιτητές αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας…είναι τα παιδιά μας, οι φίλοι μας, οι συμφοιτητές μας.
Οι Μαριάννα Κούρτη, Δημήτρης Σακελλαρίδης και Άρτεμις Χαρδούβελη παρακολουθούν το σεμινάριο Δημοσιογραφικού Λόγου του Citycampus.gr!