#AskTheStreet: Επιβιώνοντας στις Φοιτητικές Εστίες
του Γιώργου Σώρου & της Ελένης Ριζάκη
Η ζωή στις Φοιτητικές Εστίες του Πανεπιστημίου Αθηνών και τις Νέες Φοιτητικές Εστίες Πολυτεχνείου μέσα από τα μάτια τριών οικοτρόφων τους.
Με το Γιώργο και το Θανάση συναντηθήκαμε σε έναν από τους κοινόχρηστους χώρους του κτιρίου Β’ της Εστίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο Γιώργος είναι από τη Λαμία, σπουδάζει Μαθηματικά και διανύει τον τέταρτο χρόνο διαμονής στην Αθήνα. Ο Θανάσης είναι στη Γερμανική φιλολογία, κατάγεται από την Κόρινθο και βρίσκεται στο τρίτο έτος σπουδών. Τα παιδιά μας κέρασαν καφέ και μας μίλησαν για τη ζωή στις φοιτητικές εστίες, τα προβλήματα αλλά και τις δημιουργικές στιγμές των εστιακών φοιτητών.
Το κτίριο που μας δέχθηκαν ήταν αρκετά παλιό και εμφανώς κακοσυντηρημένο. Η εικόνα του επιβεβαίωνε τις μαρτυρίες τους για τις άσχημες συνθήκες διαβίωσης στις φοιτητικές εστίες:
Γιώργος: Εδώ είναι πιο παλιό το κτίριο, πιο μικρά τα δωμάτια. Ο κοινόχρηστος είναι και κουζίνα και σαλόνι και τα πάντα. Ψυγεία, τουαλέτες έξω. Είναι πιο δύσκολα τα πράγματα εδώ πέρα, χρησιμοποιούμε κάθε τέσσερα δωμάτια μια τουαλέτα. Η συντήρηση δεν είναι επαρκής. Πέφτουν σοβάδες και δεν πέφτουν γενικώς, πέφτουν πάνω στα κεφάλια μας, είναι επικίνδυνο. Η υγρασία από το μπάνιο πάει πάνω στην ταράτσα. Μονώσεις δεν έχει.
Θανάσης: Το τελευταίο παράδειγμα ήταν η κατάληψη που έκανε ο σύλλογος οικότροφων στο ΙΝΕΔΙΒΙΜ. Τα κύρια ζητήματα ήταν η συντήρηση των δωματίων εδώ πέρα και οι υποδομές: ζεστό νερό και εστιατόρια. Είχε δημιουργηθεί ένα θέμα, επειδή το ΙΝΕΔΙΒΙΜ δεν πληρώνει τους εργολάβους της συντήρησης και δεν υπάρχει καν συντήρηση. Και το να μη σταματήσει η λειτουργία του εστιατορίου. Οι συμβάσεις των τεχνικών είναι μηνιαίες και όταν ανανεώνονται περνάνε κάποιες μέρες, που είμαστε χωρίς ζεστό νερό, χωρίς θέρμανση.
Με τις κινητοποιήσεις αυτές είχατε κάποια θετικά αποτελέσματα;
Θ: Στη Δ’ ικανοποιήθηκαν τα πιο σημαντικά αιτήματα.
Γ: Δε θα ήμασταν εδώ πέρα αν δεν είχαν γίνει αγώνες από κάποια άτομα παλιότερα και για τους επόμενους κιόλας, όχι μόνο για τους εαυτούς τους. Όσο πιο δύσκολες γίνονται οι συνθήκες, που θα γίνουν, τόσο περισσότερος κόσμος θα αρχίσει να ενδιαφέρεται αναγκαστικά. Αν δεν έχεις ζεστό νερό να κάνεις ένα μπάνιο πριν πας στη δουλειά σου, ε καταλαβαίνεις ότι ακόμα κι αν δουλεύω πρέπει να βρω χρόνο να ασχολούμαι με το σύλλογό μου.
Πέρα από τα προβλήματα ωστόσο, η ζωή στις εστίες της ΦΕΠΑ έχει και την όμορφη, δημιουργική της πλευρά, σωστά;
Θ: Υπάρχει μια κοινωνικοποίηση των ατόμων. Γνωρίζονται πολύ καλύτερα απ’ότι στις υπόλοιπες εστίες. Κατά δεύτερον, υπάρχουν και οι πολιτιστικές ομάδες, που είναι μια αυτοοργανωμένη δομή, όπου δεν υπάρχει κάποια ιεραρχία, μόνο η συνέλευση και έτσι συντονίζονται και παίρνουν αποφάσεις.
Γ: Και έχουν ωραίο περιεχόμενο και θεατρικό και κινηματογραφικό
Θ: Και χορούς
Γ: Και γιόγκα έχει. Κάνουνε διάφορα τα παιδιά εδώ πέρα. Και τζάμπα ρε παιδί μου για να την παλέψουμε κι εμείς. Και δεν είναι μόνο εστιακοί, που έρχονται γενικά σε αυτό. Ξέρω φίλους μου, που πηγαίνουν σε αυτές τις ομάδες χωρίς να μένουν στην εστία, δεν είναι κλειστές για τον κόσμο.
Υπάρχει η άποψη από μια μερίδα των φοιτητών, ότι ίσως χρειάζεται να μπουν στις εστίες ιδιωτικές επιχειρήσεις για να βελτιωθεί η κατάσταση. Ποια η γνώμη σας;
Θ: Μα οι ιδιώτες είναι ήδη εδώ. Οι τεχνικοί με τις μηνιαίες συμβάσεις που λέγαμε πιο πριν, δεν είναι δημόσιοι, είναι από κάποιον εργολάβο. Το ΙΝΕΔΙΒΙΜ που διαχειρίζεται τις εστίες, τους δίνει όλο και παραπάνω χρήματα από όσα κανονικά θα έπρεπε να παίρνουν. Αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να δοθούν για μόνιμο προσωπικό, που θα ξέρει καλύτερα τα προβλήματα και με το δημόσιο θα κόστιζε σίγουρα λιγότερα. Το Γενάρη, για παράδειγμα, ο εργολάβος συντήρησης για πέντε μέρες είχε πάρει 2000 ευρώ. Τόσο είναι νομίζω ο μισθός τριών τεχνικών το μήνα.
Γ: Αυτό με τις ιδιωτικές εταιρείες έχει γίνει στις εστίες των Ιωαννίνων και το αποτέλεσμα ήταν να πρέπει να πληρώνεις ενοίκιο, για να μείνεις.
Θ: Στα Ιωάννινα κάποια παιδιά δεν είχαν να πληρώσουν τα ενοίκια και θέλανε να τους διώξουν, αλλά ο σύλλογος τελικά αγωνίστηκε και τους κράτησαν.
Η στάση των πρυτανικών αρχών ποια είναι;
Θ: Η πρώτη απόφαση Συγκλήτου πέρσι έλεγε, ότι θα δοθούν περίπου 4,9 εκατομμύρια για γραφεία καθηγητών στην Ιατρική. Ενώ εδώ βλέπεις σοβάδες να πέφτουν και περίπου 100 παιδιά να μένουν απέξω. Και πέρα από αυτό βλέποντας κάποιες αποφάσεις Συγκλήτου βλέπεις, ότι το ΕΚΠΑ έχει στην υπηρεσία του πάρα πολλά κτίρια. Βλέπεις συνεχώς ανακαινίσεις για εκείνο το κτίριο, το άλλο, το παράλλο και βλέπεις άπειρα κτίρια, που θα μπορούσαν να διατεθούν για κάποια εστία. Το πανεπιστήμιο. δηλαδή, δε νοιάζεται για τη στέγαση των φοιτητών.
Γ: Στο ΠΑΜΑΚ στη Θεσσαλονίκη είχε πει μια κοπέλα, ότι δεν έχουμε να φάμε και ο πρύτανης έβγαλε το πορτοφόλι και της είπε: να πάρε να φας. Μιλάμε για ολική απαξίωση και για λεφτά που είναι του φορολογούμενου πολίτη.
Μετά τη συνάντηση με το Γιώργο και το Θανάση από τις ΦΕΠΑ, ήταν η σειρά του Γιώργου από τις φοιτητικές εστίες του Πολυτεχνείου να μας μιλήσει για τη ζωή των οικοτρόφων στις φοιτητικές εστίες. Ο Γιώργος κατάγεται από τη Νάξο, είναι δευτεροετής φοιτητής στο Πολυτεχνείο και οικότροφος, μετά από κλήρωση, στις Νέες Φοιτητικές Εστίες Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Όπως και στις εστίες του Πανεπιστημίου Αθηνών κι εδώ οι συνθήκες είναι “τριτοκοσμικές”: μπορεί να μένουν για πολύ καιρό χωρίς θέρμανση, ζεστό νερό, φαγητό και με βρώμικους κοινόχρηστους χώρους.
“Εδώ το κύριο πρόβλημα, όπως και σε άλλες εστίες, είναι η σίτιση κι η συντήρηση από εργολαβίες. Ο εργολάβος φεύγει, όταν δεν τα βρίσκει με το ΙΝΕΔΙΒΙΜ, γιατί δεν τον πληρώνουν καλά ή καθόλου”.
Όλα τα παραπάνω ταλανίζουν καθημερινά τους οικότροφους και φαίνεται, να τους ωθούν να δράσουν για να τα αντιμετωπίσουν.
“Ο Σύλλογος έχει κάνει κινητοποιήσεις και δεν καθησυχάζει τους οικότροφους. Ενημερώνουμε με ανακοινώσεις. Οργανώνουμε μαζικές συνελεύσεις ανά κτίριο για να γνωριστούμε μεταξύ μας, να μοιραστούμε τα προβλήματά μας και να αποκτήσουμε επαφή με τη συλλογική δράση. Μείναμε δίπλα στους εργαζόμενους και τους στηρίξαμε, όταν έμειναν δύο μήνες άνεργοι κι έξι μήνες απλήρωτοι κι απέργησαν. Συνεργαστήκαμε με Συλλόγους πανελλαδικά και δημιουργήσαμε το Συντονιστικό Συλλόγου Εστιακών για οργανωμένη και κοινή πάλη απέναντι στα κοινά προβλήματα. Συγκεντρώσαμε μια συλλογική πείρα κι απαιτούμε: έναν ενιαίο κρατικό φορέα που θα διαχειρίζεται τις εστίες πανελλαδικά και μόνιμο προσωπικό, που θα έχει εργασιακά δικαιώματα. Να φύγουν οι εργολάβοι, γιατί δε χρησιμεύουν σε τίποτα εφόσον βγάζουν κέρδη από εμάς και να αυξηθεί η χρηματοδότηση ανάλογα με τις ανάγκες μας”.
Επίσης μας ανέφερε πως άλλη μία προσπάθεια γνωριμίας των φοιτητών με τη συλλογική δράση είναι και οι δημιουργικές δραστηριότητες που πραγματοποιεί ο Σύλλογος (π.χ.: κινηματογραφικό στέκι).
Και ο Γιώργος, όπως τα παιδιά των ΦΕΠΑ, τονίζει το πρόβλημα της υποχρηματοδότησης των εστιών:
“Από τη μία βλέπεις τους φοιτητές που πεθαίνουν από την πείνα και τις σχολές να υποχρηματοδοτούνται και να μη δίνουν βιβλία κι από την άλλη βλέπεις τον Υπουργό να χρηματοδοτεί ερευνητικά προγράμματα για το ΝΑΤΟ κι αναπτυξιακούς νόμους”.
Κατά τα άλλα, ποια είναι η γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στο Σύλλογο;
“Υπάρχουν κι οι διαφωνούντες που υποστηρίζουν την επιχειρηματικότητα. Συνήθως δε διαφωνούν ξεκάθαρα -προτιμούν το Facebook- και κινούνται ύπουλα. Όταν βάζουμε ανακοινώσεις για την κινηματογραφική ομάδα έρχονται και τις ζωγραφίζουν. Κάποιοι άλλοι διαφωνούν συνεχώς με την κατεύθυνση, τα αιτήματα και το πώς αντιπαλεύεις αυτήν την κατάσταση. Στις παλιές εστίες όπου δεν έχουν καν Σύλλογο νομίζω, άρα ούτε οργανωμένη πάλη, μαζεύτηκαν κάποιοι κι έκαναν κατάληψη στο ΙΝΕΔΙΒΙΜ. Έπειτα, τη χρησιμοποιούσαν ως πρόσχημα για να απέχουν από τις πρωτοβουλίες και τους αγώνες του Συλλόγου. Προφανώς δεν ακυρώνουμε καμία μορφή πάλης. Αλλά κι ο Σύλλογος είχε την άποψη, ότι δε βοηθούσε κάπου τη δεδομένη στιγμή η κατάληψή τους. Δεδομένου ότι κι οι εργαζόμενοι είχαν προβλήματα, γιατί με την κατάληψη έμεναν χωρίς δουλειά, ότι ήταν ένας μακροχρόνιος αγώνας μακριά από τα προβλήματα των φοιτητών κι από αυτά που βιώνουν, ότι δεν ήταν απόφαση Συλλόγου κι ότι το Υπουργείο ισχυριζόταν, ότι δεν μπορεί να εκκινήσει τις διαδικασίες, γιατί το κτίριο ήταν υπό κατάληψη. Τελικά, ένα μήνα μετά το ΙΝΕΔΙΒΙΜ άνοιξε στο Υπουργείο. Άρα μία τρύπα στο νερό!”
Ο Γιώργος οραματίζεται εστίες που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες του φοιτητή: “Να ήταν ανθρώπινοι οι χώροι με κατάλληλο προσωπικό, κατάλληλες υποδομές και κατάλληλη χρηματοδότηση. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις να μας τα παρέχει αυτά η κοινωνία σήμερα. Επιστήμονες είμαστε! Μαθαίνουμε πώς να καλύπτουμε οι ίδιοι τις ανάγκες της κοινωνίας και βλέπουμε πως δεν καλύπτονται”.
Τελικά όμως πώς θα πραγματοποιηθούν τα παραπάνω;
Ο Γιώργος πιστεύει στα ήδη εμφανή αποτελέσματα του συλλογικού αγώνα: «Αναγνωρίστηκε η συνεχής αγωνιστική δράση του Συλλόγου. Οι εργαζόμενοι επαναπροσλήφθηκαν και πήραν τους μισθούς τους. Λύθηκαν ζητήματα συντήρησης και το γενικό πρόβλημα της σίτισης στις εστίες. Εδώ επέστρεψε η τεχνική υπηρεσία.»
Για αυτό κρατάμε την τελευταία του πρόταση, μιλώντας μας για το Συντονιστικό: “Δε θα λυθεί αλλιώς το ζήτημα!”
Αν επιθυμείς να διεκδικήσεις υποτροφίες στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, ο Οδηγός Υποτροφιών του citycampus που μόλις κυκλοφόρησε σου προσφέρει ό,τι χρειάζεσαι!
Θέλεις να ενημερώνεσαι έγκυρα και κυρίως έγκαιρα με το πάτημα ενός κουμπιού; Κατέβασε την εφαρμογή μας από το Playstore (citycampus.gr) και διάβασε όλα τα νέα άρθρα εύκολα και γρήγορα!
