Τι κάνω αν αυτό που σπουδάζω δεν είναι αυτό που θέλω;
της Έλλης Πασολλάρη
Κάθε νέος την εποχή μας έρχεται σε μια αρκετά πιεστική θέση στην ηλικία των 17 ετών, όταν βρίσκεται στην Γ΄Λυκείου. Πρέπει να αποφασίσει τι σκοπεύει να κάνει στη ζωή του. Υπάρχουν ορισμένοι που έχουν κατασταλάξει σε κάτι και είναι οι τυχεροί που έχουν κάνει κάποια πρώτα βήματα στη μεγάλη αυτή διαδρομή τους, ώστε να μάθουν και να κατανοήσουν τον εαυτό τους και αυτό που κρύβουν μέσα τους. Υπάρχουν, όμως, και αυτοί που βρίσκονται ακόμη σε μια διαδικασία αναζήτησης και δεν είναι σίγουροι για αυτό που θέλουν.
Αυτό που έρχεται και κάνει ακόμα πιο δύσκολη την κατάσταση των “αναποφάσιστων” νέων, είναι η πίεση που ίσως δέχονται από το οικογενειακό τους περιβάλλον, καθώς και από τον κοινωνικό περίγυρο. Δυστυχώς, υπάρχει ακόμη το αναχρονιστικό σκεπτικό ότι ένα παιδί πρέπει να πάει στο πανεπιστήμιο, να μορφωθεί, αφού έτσι μόνο θα θεωρείται άξιο και σεβαστό.
Περνώντας αυτήν τη φάση, το παιδί αποφασίζει, εν τέλει, να μπει σε κάποια σχόλη που θεωρεί ότι του ταιριάζει. Ωστόσο, με το πέρας των εξαμήνων και όσο ωριμάζει και κατανοεί περισσότερο τα θέλω του, συνειδητοποιεί ότι δεν είναι ικανοποιημένο με αυτό που σπουδάζει και βρίσκεται σε μια κατάσταση αρκετά δύσκολη, στην οποία καλείται να πάρει μια απόφαση.
Και το ερώτημα είναι, τι κάνω σε αυτή την περίπτωση;
Λοιπόν, περνώντας και η ίδια από αυτή τη φάση σκέφτηκα τρεις εναλλακτικές που θα μπορούσες να ακολουθήσεις.
Η πρώτη επιλογή είναι η υπομονή. Και αυτό, έχοντας στο σκεπτικό σου ότι ένα πτυχίο στο χέρι μπορεί να φανεί χρήσιμο. Επομένως, στρώνεσαι στο διάβασμα και προσπαθείς να τελειώσεις αυτή τη σχολή για την οποία έκανες τόσο κόπο να μπεις. Και αν το βάλεις σκοπό, θα το κάνεις! Διότι, αυτό που πρέπει να σκέφτεσαι είναι ότι μετά θα έχεις όλο τον χρόνο να κάνεις αυτό που πραγματικά θέλεις και ταυτόχρονα, θα έχεις μια εναλλακτική στην περίπτωση που τα πράγματα δεν πάνε καλά. Βέβαια, για να καταφέρεις να ανταπεξέλθεις, προτείνω, παράλληλα, να ασχολείσαι με πράγματα, τα οποία σου προσφέρουν ευχαρίστηση.
Μια μέση λύση είναι να συνεχίσεις τις σπουδές σου, αλλά παράλληλα, να ασχοληθείς και με αυτό που σου αρέσει. Αυτή η επιλογή ίσως είναι και η δυσκολότερη όσον αφορά στην πίεση του χρόνου και τον κόπο. Το παραπάνω ισχύει, καθώς πρέπει να αντιμετωπίσεις δύο κλάδους και ίσως δεν σου δίνουν όλες οι σχολές αυτήν την ευκολία, αφού είναι αρκετά απαιτητικές και ως προς το πρόγραμμά τους και ως προς τη μελέτη.
Τέλος, υπάρχει και η πιο επαναστατική και ρομαντική λύση. Τα παρατάς όλα και ακολουθείς το όνειρό σου. Την απόφαση αυτή μπορείς να την πάρεις είτε μετά από πολύ σκέψη, είτε να είναι μια απόφαση της στιγμής. Όπως και να έχει, αποτελεί μια τολμηρή απόφαση, αλλά όπως έχει πει και ένας μεγάλος ποιητής «η τόλμη είναι ένα από τα τρία συστατικά της επιτυχίας».
Όλες οι περιπτώσεις έχουν ένα κοινό στοιχείο, και αυτό είναι ότι και στις τρεις θα κάνεις τελικά αυτό που θέλεις, θα ακολουθήσεις το όνειρο σου και δεν θα τα παρατήσεις. Έχε πάντα αυτό στο μυαλό σου και δεν θα σε σταματήσει τίποτα!
Αν επιθυμείς να διεκδικήσεις υποτροφίες στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, ο Οδηγός Υποτροφιών του Citycampus που μόλις κυκλοφόρησε σου προσφέρει ό,τι χρειάζεσαι!
