Έρευνα και Ανάπτυξη στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση
της Χριστίνας Γούρα
Το 2021 είναι μία περίοδος όπου ο επιχειρηματικός κλάδος παλεύει με μία διαδικασία αλλαγής και εξέλιξης. Η εποχή αυτή χαρακτηρίζεται ως η εποχή του διαδικτύου. Διανύουμε, λοιπόν, την 4η Βιομηχανική Επανάσταση. Κύρια στοιχεία της: η έρευνα και η ανάπτυξη. Που στοχεύουν; Στην εξέλιξη μιας επιχείρησης. Δυστυχώς, όμως, η ανταπόκριση είναι μικρή∙ και αυτό γιατί το νέο πάντα τρομάζει.
Τι είναι η 4η Βιομηχανική Επανάσταση;
Με μια αναδρομή στο παρελθόν βλέπουμε ότι η 1η βιομηχανική επανάσταση φέρνει τις μηχανές ως βασικό στοιχείο των βιομηχανιών. Επιπλέον, εισάγει τη δύναμη του νερού και του ατμού. Ακολουθεί η 2η βιομηχανική επανάσταση όπου έχουμε χρήση του ηλεκτρισμού. Τέλος, η 3η βιομηχανική επανάσταση μας φέρνει την αυτοματοποίηση των μηχανών αλλά και τη χρήση υπολογιστικών συστημάτων. Τώρα σειρά έχει η 4η βιομηχανική επανάσταση με βασικά εργαλεία το Ίντερνετ και τις διασυνδέσεις. Αυτά οδηγούν σε νέα τεχνολογικά μέσα, νέες θέσεις εργασίας και εξαφάνιση παλιών, εξελιγμένα ρομποτικά βιομηχανικά συστήματα, περισσότερα ψηφιακά καινοτόμα εργαλεία.
Έρευνα και Ανάπτυξη
Χαρακτηριστικά της 4ης βιομηχανικής επανάστασης είναι η έρευνα και ανάπτυξη. Στην τελευταία διακρίνουμε τρεις τομείς:
- Νέα προϊόντα ή βελτιώσεις υπαρχόντων.
- Πρωτοπόρα επιχειρηματικά μοντέλα. Αυτά συμβάλλουν στη βελτίωση και ανανέωση μιας επιχείρησης. Μπορεί, όμως, να φέρουν τεράστιες αλλαγές στο εσωτερικό της, πράγμα που απαιτεί επανένταξη σε νέα εργασιακά δεδομένα.
- Νέες διαδικασίες: νέες τεχνικές συσκευασίας, παραγωγής και παράδοσης τόσο προϊόντων όσο και υπηρεσιών.
Οι αλλαγές αυτές διευκολύνουν σε τεράστιο βαθμό την εργασία. Σκοπός τους είναι η ελαχιστοποίηση του χρόνου παραγωγής, η βελτίωση της ποιότητας και ικανοποίηση των αυξανόμενων σύγχρονων αναγκών. Ένα ακόμα πλεονέκτημα: τα νέα αυτά δεδομένα δεν κάνουν διακρίσεις. Τα αξιοποιούν τόσο οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις όσο μεγάλες, υψηλής κερδοφορίας.
Ελλάδα: Πρόοδος ή σταθερότητα;
Σύμφωνα με τα δεδομένα του Δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα κατέχει την 27η θέση από τις 28 θέσεις ανάμεσα στα κράτη- μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η χώρα υστερεί εμφανώς στις σταθερές τεχνολογικές υποδομές. Ο μέσος όρος των ατόμων που διαθέτουν κάποια εκπαίδευση στις ψηφιακές δεξιότητες παραμένει κάτω του μέσου όρου της ΕΕ.
Ένα σημάδι ελπίδας, όμως, δίνει το ποσοστό πτυχιούχων θετικών επιστημών, μηχανικής και τεχνολογίας. Το ποσοστό του 19,1% φέρνει την Ελλάδα στη 18η θέση. Επίσης, οι όλο και περισσότεροι διαγωνισμοί επιχειρηματικότητας και καινοτομίας δίνουν αξιοσημείωτα κίνητρα προς αυτή την κατεύθυνση και βοήθεια στους νέους.
Η εποχή μας τρέχει με τεράστιες ταχύτητες, δημιουργώντας αυξανόμενες ευκαιρίες. Ταυτόχρονα, βέβαια τα νέα “επαναστατικά” της δεδομένα δημιουργούν ανάγκη για προσαρμογή. Οι νέοι σίγουρα δεν το βάζουν κάτω. Μπορούν και θέλουν στο έπακρο τις δυνατότητες της προϊούσας Βιομηχανικής Επανάστασης. Το αποτέλεσμα θα μας εκπλήξει όλους.