#AskTheStreet: Και μετά το πτυχίο τι; Μεταπτυχιακό ή Εργασιακή εμπειρία;

#AskTheStreet: Και μετά το πτυχίο τι; Μεταπτυχιακό ή Εργασιακή Εμπειρία;

του Γιώργου Σώρου

Με αυτό το ερώτημα θα έρθει αντιμέτωπος κάθε φοιτητής και φοιτήτρια όταν πλησιάζει το τέλος των σπουδών του. Ένα μεταπτυχιακό μπορεί να του προσφέρει μεγαλύτερη γνώση και ειδίκευση στην επιστήμη του. Μια δουλειά θα τον εφοδιάσει με μεγαλύτερη εργασιακή εμπειρία. Φυσικά, πέρα από τις επιθυμίες μας, υπάρχει και η οικονομική πραγματικότητα που μπορεί να οδηγήσει σε άμεση αναζήτηση εργασίας.

Για όλα αυτά μιλήσαμε με δύο νέες γυναίκες. Η Μαριάννα, τώρα ολοκληρώνει τις σπουδές της και βρίσκεται αντιμέτωπη με αυτό το δίλημμα. Η Έφη, πτυχιούχος που τελικά βγήκε στην αγορά εργασίας και μας μεταφέρει την πείρα της.

Μαριάννα, τμήμα Βιοϊατρικών Επιστημών ΑΤΕΙ Αθήνας

Πες μας λίγα λόγια για εσένα

Με λένε Μαριάννα! Είμαι τελειόφοιτη του τμήματος Βιοϊατρικών Επιστημών στα ΑΤΕΙ Αθήνας, με ειδίκευση στην αισθητική κοσμετολογία.

Τι σκέπτεσαι να κάνεις μετά το πέρας των σπουδών σου;

Θα ήθελα να βρω μια δουλειά σε ημιαπασχόληση και να τη συνδυάσω με ένα δεύτερο πτυχίο ή ένα μεταπτυχιακό. Από τη μια το μεταπτυχιακό έχει γίνει απαραίτητο στον κλάδο από την άλλη δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να ακολουθήσω αυτό τον κλάδο σπουδών. Ίσως η ημιαπασχόληση σε συνδυασμό με ένα δεύτερο πτυχίο θα ήταν το ιδανικό. Πρώτη προτεραιότητα όμως είναι η δουλειά, για λόγους οικονομικούς.

 Σε ποιον κλάδο θα ήθελες να σπουδάσεις;

Στον κλάδο της φιλοσοφικής. Δεν είμαι σίγουρη ακόμα για το ποια κατεύθυνση να πάρω.

Και ως προς τη δουλειά; Ψάχνεις κάτι σχετικό με το αντικείμενο σπουδών σου;

Όχι, δεν ψάχνω μόνο στον κλάδο μου, οποιαδήποτε δουλειά. Δούλεψα σε δουλειά σχετική με τις σπουδές μου παράλληλα με τη σχολή και δεν έμεινα ευχαριστημένη. Για εμένα το πιο σημαντικό σε μια δουλειά έιναι οι συνθήκες εργασίας. Αν υπάρχουν καλές συνθήκες εργασίας και σεβασμός, η δουλειά π.χ. της καθαρίστριας θα ήταν ιδανική για εμένα.

Τι θεωρείς ότι σου προσέφερε η εργασία σου αυτή ως τώρα;

Δούλευα ως ημιαπασχολούμενη,  σε ένα κέντρο αισθητικής παράλληλα με το ΤΕΙ. Αν και όπως σου είπα δεν έμεινα ευχαριστημένη, εξαιτίας των συνθηκών εργασίας, το βασικό που μου πρόσφερε ήταν οι εμπειρίες. Θετικές και αρνητικές. Νομίζω ότι τώρα έχω μια καλύτερη εικόνα του τι έχεις να αντιμετωπίσεις στην αγορά εργασίας.

Έφη, απόφοιτη του τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο ΑΠΘ.

Πες μας λίγα λόγια για εσένα

Τελείωσα δημοσιογραφία και πάντοτε είχα μια ιδιαίτερη αγάπη για την τέχνη και για τους ανθρώπους. Στη ζωή μου έχω κάνει διάφορες δουλειές, λόγω κρίσης. Θα έλεγα πως τα χόμπι μου, είναι αυτά που μου έδωσαν την ευκαιρία να επιβιώσω και να παράγω ως μέλος αυτής της κοινωνίας. Με ενδιαφέρει αρκετά η μάχη ενάντια στην παραπληροφόρηση και πιστεύω πως η ελπίδα για το μέλλον κρύβεται στα παιδιά.

Πως επιβιώνεις δηλαδή αυτήν την περίοδο;

Είμαι περφόρμερ και κάνω θέατρο δρόμου ή συμμετέχω σε καλλιτεχνικά εγχειρήματα. Παράλληλα, συνεχίζω να έχω επαφή με τον τομέα των σπουδών μου κυρίως μέσω της φωτογραφίας. Βασικά για να είμαι εντελώς ειλικρινής αυτοσχεδιά-ζω. Έχουμε κρίση και το “μάθε τέχνη κι άστηνε κι άμα πεινάσεις πιάστηνε” μα τον άθεο άρχισα να το κατανοώ σαν φράση κυριολεκτικά τα τελευταία χρόνια. Εννοείται έχω κάνει και γκαρσόνα.

Όταν τελείωσες σκεφτόσουν να κάνεις μεταπτυχιακό ή άλλες σπουδές σε κάποιον άλλο κλάδο;

Όταν τελείωσα ένα από τα τελευταία πράγματα που είχα κάνει ήταν να φύγω Erasmus. Με βοήθησε ιδιαίτερα να καταλάβω το πως θα ήταν η ζωή στο εξωτερικό και το τι θα μπορούσε να μου προσφέρει ένα μεταπτυχιακό έξω. Επέλεξα με βάση αυτό να μη φύγω από τη χώρα. Άλλωστε, ήταν λίγα τα μεταπτυχιακά που με παρακινούσαν να τα παρακολουθήσω. Έτσι, επέλεξα πιο πολύ το να επιχειρήσω την εργασία στον τομέα μου και να προσπαθήσω να διαλέξω μια δεύτερη σχολή σε ένα αντικείμενο που να μου αρέσει γνωστικά. Άλλα πράγματα θέλει κανείς στα 18 του να γίνει και άλλα κάνει μερικές φορές. Έτσι, αρχικά είχα επιλέξει να δοκιμάσω να πάρω δεύτερο πτυχίο και κατά προτίμηση σε διαφορετικό αντικείμενο από αυτό της σχολής μου.

Σε πιο αντικείμενο σκεφτόσουν να πάρεις δεύτερο πτυχίο;

Θα γελάσεις,  αλλά στη σκέψη μου ήταν η μουσική, ο κινηματογράφος, το τμήμα Ασιατικών Σπουδών, η ψυχολογία, το χημικό και σίγουρα η πληροφορική ή κάποιο πολυτεχνείο. Άβυσσος η ψυχή ενός τρελού. Τελικά, δεν έκανα τίποτα από όλα αυτά. Με πήρε μπάλα η δουλειά και δεν είχα χρόνο ούτε για δίπλωμα αυτοκινήτου!

Οπότε τελικά επέλεξες να πιάσεις δουλειά στη δημοσιογραφία…

Εργαζόμουν ήδη αμισθί όσο σπούδαζα και το ότι κατάφερα να βρω αμέσως δουλειά τότε δεν το γνώριζα αλλά με συγχωρείτε ήταν τυχαίο. Δούλεψα για ένα διάστημα αλλά στην Ελλάδα είναι δύσκολο στον τομέα μου να αποκατασταθεί κανείς επαγγελματικά με την έννοια του να επιβιώνει κιόλας ταυτόχρονα! Φταίνε πολλά και κυρίως, οτι η αμισθί εργασία είναι συχνό φαινόμενο και μερικές φορές, πάει πακέτο με την εκμετάλλευση.

Ακόμα και να έχεις σπουδάσει ή να μην έχεις σπουδάσει δημοσιογράφος θα βρεθείς συχνά να εργάζεσαι αμισθί παράγοντας για το μέσο στο οποίο, δυστυχώς ο κόσμος το λέει ακόμα, “ανήκεις”. Δίπλα σου θα βρίσκονται ένα σύνολο ανθρώπων οι οποίοι θέλεις από χόμπι, θέλεις από ανάγκη καταξίωσης, ποτέ τους δε θα αντιληφθούν πως η δουλειά που προσφέρουν τζάμπα οδηγεί στην ανεργία κάποιων άλλων. Αυτό δε σημαίνει βέβαια πως η πληροφόρηση θα πρέπει να είναι στα χέρια των λίγων.

Σκοπεύεις να συνεχίσεις τις σπουδές σου με κάποιο τρόπο;

Η τεχνολογία εξελίσσεται και θα ήταν απαραίτητο ένα μεταπτυχιακό. Αν και έτσι όπως είναι η κατάσταση αλήθεια με βλέπω να χρειάζομαι πτυχίο πληροφορικής για να τα βγάλω πέρα. Και φυσικά στο μέλλον ένα οικονομολόγου και ένα νομικής για να νιώσω καλά. Νομίζω πλέον, προτιμώ να στραφώ στον τομέα της εκπαίδευσης του εαυτού μου σε πράγματα τα οποία αγαπώ. Όσο και να κοιτάμε την επαγγελματική αποκατάσταση η ψυχική μας υγεία είναι κι αυτή σημαντική. Νομίζω πως πιο χαρούμενη θα με έκανε να σπουδάσω κάτι που αγαπώ και αν τύχει να το κάνω εργασία στο μέλλον. Δε θέλω να επιλέξω κάτι το οποίο δεν ξέρω τι είναι, ούτε κάτι που κάνω και να το σπουδάσω για να γίνει δουλειά. Θέλω η γνώση αυτή τη φορά, να είναι κάτι σαν δώρο προς τον εαυτό μου και όχι κάτι το οποίο το επιβάλλει μια κοινωνική συνθήκη.

Πολλοί κάνουν μεταπτυχιακό για το κύρος, σπουδάζουν κάτι που ποτέ δεν αγάπησαν, για τους άλλους ή το χρήμα. Η γνώση είναι δώρο και καλό είναι να κάνεις τέτοια δώρα στον εαυτό σου. Παρόλα αυτά, ακόμα θέλω να κάνω μεταπτυχιακό στα multimedia, να πάρω κάποια ακόμα πτυχία, να ολοκληρώσω μερικά ιδιωτικά ΙΕΚ… Στο μέλλον, όταν θα έχω αρκετή γνώση, με χαρά θα κάνω κι ένα διδακτορικό .

Αυτό που θα ήθελα να πω είναι πως όταν έχεις σπουδάσει κάτι, σίγουρα έχεις πράγματα που θέλεις να αλλάξεις ή να εξελίξεις στην επιστήμη σου. Ένα μεταπτυχιακό το οποίο θα οδηγήσει σε ένα διδακτορικό αν αγαπάς αυτό που κάνεις είναι πάρα πολύ καλή ιδέα. Θα είσαι σε επαφή με τους νέους που θα μπουν στον ίδιο τομέα με εσένα. Θα συνδιαμορφώνεις την εξέλιξη της επιστήμης σου. Αυτό δεν είναι, όμως, πάντα κανόνας. Σημασία δεν έχει πόσο περισσότερο ή λιγότερο θα σπουδάσεις, ούτε τι βούλα θα σου δώσουν. Σημασία έχει να μη γυρνάς ποτέ την πλάτη στη γνώση και να μην ξεχνάς πως πάντα θα μαθαίνεις!

Αυτό που έκανες με τη δουλειά τι θεωρείς ότι σου προσέφερε; 

Η δουλειά με έμαθε τις ελλείψεις μου σε γνώση. Με έκανε ικανή να αντιληφθώ αν έκανα μεταπτυχιακό τι θα έπρεπε όντως να μάθω και πως η γνώση θα ήταν πραγματική και όχι θεωρητική.

Tι θα συμβούλευες έναν νέο που τελειώνει τώρα τη σχολή του να κάνει;

Θα συμβούλευα κάποιον να δουλέψει λίγο πρώτα στον τομέα του ή να κάνει παράλληλα μεταπτυχιακό και δουλειά. Να μη φοβηθεί. Να γίνει κάτι άλλο αν δεν του αρέσει η εργασία του ακόμα κι αν αυτό είναι σε προπτυχιακό και πάλι επίπεδο.

Αυτομορφώσου, μορφώσου, χάρισε τη γνώση και στους άλλους και μη βάζεις ταμπέλες. Όλα αυτά δεν είναι παρά ένα κοινωνικό κατασκεύασμα. Μάθε πράγματα αντίθετα από αυτά που ξέρεις και προσπάθησε να είσαι πολύπλευρα μορφωμένο ον. “Γηράσκω αεί διδασκόμενος”, λέγανε και είναι αλήθεια! Ένα πανεπιστήμιο θα σε μάθει τι είναι το “σωστό” μα όχι απαραιτήτως τι είναι το αληθινό. Μια δουλειά θα σε φέρει στη θέση να πάρεις γνώσεις που καμία θεωρία δε θα στις δώσει. Η ηθική δεν είναι ποτέ μία. Ούτε και η γνώση. Μην αφήσεις  τη γνώση να παγιωθεί στην αντίληψη των άλλων και μόνο.

Εξελίξου, εξέλιξε και τους γύρω σου και φτιάξτε έναν καλύτερο κόσμο. Ένας αστροφυσικός σε μια διάλεξή του σε μια φοιτήτριά είπε: “Συγνώμη αλλά τότε που στο δίδαξα, αυτό ξέραμε για αλήθεια!”. Να μην ξεχνάς πάντα να μαθαίνεις και πως ποτέ δεν ξέρεις τι ξέρεις.

Κλείνοντας…

Αυτά μας είπαν η Μαριάννα και η Έφη. Η αγορά εργασίας σου προσφέρει σίγουρα πολλές εμπειρίες που η ακαδημαϊκή εκπαίδευση δεν μπορεί να σου δώσει. Πολλές φορές αποτελεί τη μόνη επιλογή ενός νέου πτυχιούχου για οικονομικούς λόγους. Από την άλλη, αν έχεις την οικονομική δυνατότητα, ένα μεταπτυχιακό θα διευρύνει γνώσεις και εφόδια για εύρεση εργασίας. Η επιλογή είναι δική σου!

Δείτε επίσης!

Μεταπτυχιακό: Αξίζει τον κόπο;

#Foititips: Πώς να προετοιμαστείς για τη συνέντευξη του Μεταπτυχιακού